Κονταξή Δέσποινα

Η Δέσποινα Κονταξή γεννήθηκε στην Καβάλα. Το 1990 μεταναστεύει με τους γονείς της στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νοτίου Αφρικής και εγγράφεται στο SAHETI το μεγαλύτερο σχολείο του Απόδημου Ελληνισμού. Επιστρέφει στην Καβάλα και το 1997 εισάγεται στο Τμήμα Φυσικοθεραπείας Θεσσαλονίκης. Ολοκληρώνει τις σπουδές της και εργάζεται ως φυσικοθεραπεύτρια στο δικό της εργαστήριο. Από το 2004 αρθρογραφεί.
Το 2005 γράφει το πρώτο της εγχειρίδιο με θέμα "Διαστρέμματα της ποδοκνημικής άρθρωσης" το οποίο εκδίδεται από τις εκδόσεις dKS στης Αθήνα. Το 2006 διδάσκει στο Ι.Ε.Κ Δράμας, συγγράφει και εκδίδει το βιβλίο "Φυσικά μέσα-μηχανικά μέσα" για το μάθημα το οποίο διδάσκει. Το 2007 εκδίδεται η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο "Εσένα σκέφτομαι που περιμένω". Το 2009 στο 5ο «Φεστιβάλ Ποίησης Θεσσαλονίκης» της απονεμήθηκε τιμητική Διάκριση για τα ποιήματά της. Το ποίημά της «Χαμόγελα δραπέτες» μελοποιήθηκε από το μουσικό σχήμα των «Αργοναυτών» και βρίσκεται στην επιλογή «Μελοποίηση στίχων» της ιστοσελίδας μας.

Τα χαμόγελα δραπέτες

Τα χαμόγελα δραπέτες
από τη φυλακή της ανυπαρξίας
την υγρή από δάκρυα ευτυχία αναζητούν.
Η ελπίδα χαμένη σε μια έρημο
απουσίας συναισθημάτων και ορισμού.
Συντρίμμια ζωής το χώμα κτυπούν
με έναν εκκωφαντικό ήχο.
Σύννεφα σκόνης και απόγνωσης
στον αέρα αιωρούνται. Περιφέρονται.
Ένας κόκκος σκόνης στο μάγουλο
της ποίησης κολλά.
Εκείνη με την παλάμη της
τον απομακρύνει κι αυτή την ασχήμια
μετατρέπει σε χαρά.
Την ειρήνη προσκαλεί δίπλα της
δίνοντάς της μια ελπιδοφόρα πένα.
Τα πρόσωπα μελάνι πια
όπως επιθυμεί τα ζωγραφίζει.
Η καρδιά ευφραίνεται.
Τα έθνη ενώνονται.
Η ειρήνη στιχουργεί
αδειάζοντας τα δοχεία
της καταστροφής, του μίσους, του πολέμου.
Η ποίηση ρίχνει σπονδή στα έργα της
κι αυτή λαμπαδηδρομία αξιών διοργανώνει,
ώστε οι πυρσοί να φωτίσουν
την εχέγγυο οδό της αλληλεγγύης.