Αλεξανδρή - Βλεσή Μαρία

Η Μαρία Αλεξανδρή-Βλεσή, με έμφυτη κλίση από πολύ νεαρή ηλικία στη λογοτεχνία, την ποίηση και τη ζωγραφική, έχει στο ενεργητικό της μία μεγάλη ποιητική και εικαστική συλλογή. Της Σχολής Καλών Τεχνών μετά από μακροχρόνιες φροντιστηριακές σπουδές σε εργαστήριο τέχνης, είναι απόφοιτος των «ΚΤΕ» (Κέντρων Τεχνολογικών Εφαρμογών) ως γραφίστας στη διαφημιστική μακέτα.

Ασχολείται με τη ζωγραφική και την ποίηση πάνω από 25 χρόνια έχοντας δημιουργήσει ένα μεγάλο λογοτεχνικό έργο από ανέκδοτα ποιήματα καθώς και μία μεγάλη καλλιτεχνική συλλογή από σειρά έργων ζωγραφικής σε λάδια, κάρβουνο, και λαδοπαστέλ που βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές. Μέλος του συλλόγου Εικαστικών Καλλιτεχνών Ελλάδος «Απελλής» έχει εργαστεί σε γκαλερί και εργαστήριο ζωγραφικής, διατηρεί δική της γκαλερί έργων τέχνης στην Σαντορίνη, όπου εκθέτει έργα της και έχει στο ενεργητικό της ατομικές και ομαδικές εκθέσεις με θέμα: σπουδή σε κάρβουνο, προσωπογραφία, γυμνό και λάδι. Εργάζεται και ζει το χειμώνα στην Αθήνα και το καλοκαίρι στη νήσο Σαντορίνη από όπου κατάγεται και διατηρεί την προσωπική γκαλερί της εδώ και τέσσερα χρόνια. Η πρώτη της έκδοση με τίτλο «Ο Κόσμος εντός» είναι ένα βιβλίο ποίησης και ζωγραφικής και εκδόθηκε το 2009 από τις εκδόσεις «Υδρόγειος» στη Θεσσαλονίκη.

Η Γραφή της «Ειρήνης»

Μολύβι και χαρτί στα χέρια κράτησα.
Όπλο και δύναμή μου η «γλώσσα» της ψυχής μου.
Σε άλλους κόσμους διάβηκα. Ταξίδεψα σε σύνορα
θολά, απαγορευμένα. Αντίκρισα πρόσωπα
ξένα κι όμως γνώριμα κι αγαπημένα,
τόσο δικά μου, μα ξεχασμένα…
Γνώρισα παιδιά ευτυχισμένα κι άλλα στη φρίκη
βουτηγμένα και χέρια σ’ έναν Θεό υψωμένα.
Άνθρωποι και ψέμα σε άρρηκτο κλοιό δεμένα.
Με πλάνο οδηγό σ’ αμφίδρομες στράτες,
παρελαύνουν άδοξα χαμένοι στρατηλάτες.
Στρατευμένοι πιστοί, καταθέτουν υποσχέσεις,
ειρήνης κι αγάπης σκέψεις…
Παράλληλοι κόσμοι, άνθρωποι και νόμοι,
σ’ ευανάγνωστο χάρτη αποκωδικοποιούν την αγάπη…
Πολιτικές, στρατηγικές, δοκιμασμένες ελπίδες
στον χρόνο, χαρίζω τις μάταιες νίκες.
Νόμοι ζωής που καίνε, στήνουν αγώνες, θέτουν
κανόνα το ανθρώπινο λάθος μες στους αιώνες.
Σοφοί με απόψεις κι αποφάσεις της ντροπής
σε δύο όψεις, μίσος κι αγάπη αφημένες στην κόψη…
Πόθοι πολυταξιδεμένοι, στα όπλα του φόβου
ριζωμένοι οι όχλοι. Φυλές του κόσμου
βαπτισμένες στο δάκρυ, σ’ απάνθρωπες σχέσεις
στεριώνουν, μαθαίνουν να συμβιώνουν,
την ελευθερία για μια καλύτερη ζωή λάβαρο υψώνουν.
Γλώσσα «αγγελική» της «ειρήνης» το όραμα ηχείς…
Η ελπίδα καρπίζει στην πνοή σου, απ’ των αθώων
το αίμα, την αδικία με γαλήνη σφραγίζεις.
Της εξιλέωσης το τίμημα με τη γνώση, ορίζεις.