Βαϊοπούλου Στεφανία

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το τμήμα Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΑΣΟΕΕ), στο οποίο εισήχθη με άριστα. Ολοκληρώνει το διετούς φοιτήσεως Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών «Βιώσιμης Ανάπτυξης», με κατεύθυνση την «Τοπική Ανάπτυξη», στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο οποίο εισήχθη κατόπιν εξετάσεων. Είναι κάτοχος άδειας διδασκαλίας από το Υπουργείο Παιδείας της Αγγλικής Γλώσσας και γνώστης της Γαλλικής και της Ιταλικής. Έχει παρακολουθήσει ένα μεγάλο αριθμό επιμορφωτικών σεμιναρίων και ημερίδων και έχει συμμετάσχει σε ένα πλήθος ακαδημαϊκών μελετών με θέματα όπως: Η Οικονομική Ζωή, Το Μάρκετινγκ, Οι Πωλήσεις, Οι Δημόσιες Σχέσεις κτλ. Έχει συγγράψει αρκετά ποιήματα και άρθρα, μέρος από τα οποία έχουν δημοσιευθεί στο περιοδικό «ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ Ο ΘΕΣΣΑΛΟΣ». Έλαβε τον Β’ Έπαινο για ποίημά της στον Β’ Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης το 2007 στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων. Έχει Τιμητική Συμμετοχή στον 8ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό με το ποίημά της: «Αρχαϊκή Αφύπνιση», που έγινε από την Εταιρεία Τεχνών, Επιστήμης και Πολιτισμού Κερατσινίου στο Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα Μερκούρη». Έτυχε Διπλώματος Τιμής από το 4ο «Φεστιβάλ Ποίησης Θεσσαλονίκης 2008» που οργάνωσαν οι «Αργοναύτες» και έλαβε μέρος στην Ανθολογία που εκδόθηκε από τον Εκδοτικό οίκο «Υδρόγειος». Έχει ιδιαίτερη αγάπη για τα γράμματα και τις τέχνες.

ΑΝΤΙΚΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΖΩΗ

Τρέχω σε μια αλάνα από αμφίρροπα κληροδοτημένα προς εμέ
δεσμά...
Γίνεται να αναθερμανθεί η παγωνιά,
που έχει ριζώσει στη ζωογόνο νεανική καρδιά;
Σβήνω την κάθε μη ηθελημένη μου αυτοκαταστροφική σπίθα,
που με μάθαν,
ως άβουλο ζωντανό να υπηρετώ...,
Στην ατσαλένια σύγκρουση με την πραγματικότητα σαν την
συναπαντήσω...
και το στρεβλά αναπτυγμένο συναίσθημα
στη διαχείριση του φωτισμένου νου πέμποντάς το, θα το λιάνω...
Ακόμα κι αν ο Οκταβιανός της αντίστασης νικήσει...,
η Κλεοπάτρα του Νου κι ο Αντώνιος της Ψυχής...,
στο δέλεαρ της κόμπρας δεν θα υποχωρήσουν,
γιατί η ήττα είναι η προσωρινή των υδάτων στάθμευση,
η υπόσχεση της μελλοντικής τους επαναροής,
στο κάλεσμα της ίδιας τους της φύσης...