Βέρου Ελένη
Η Ελένη Βέρου γεννήθηκε στην πόλη των Σερρών. Φλογερή ιδιοσυγκρασία, ακούραστη στις εξερευνήσεις του νου αλλά και της κοινωνίας και των διαφόρων ομάδων που αυτή εμπεριέχει δεινά μέσα από τον καυστικό λόγο της, τις απαντήσεις που εκείνη θεωρεί ότι αξίζουν στις επιλογές του καθένα μας.
Η Ελένη Βέρου δεν είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος όπως οι περισσότεροι επειδή έτσι πρέπει. Δεν είναι αντιδραστική επειδή έτσι επιβάλλεται. Είναι ο εαυτός της και προβάλλει προς όλες τις κατευθύνσεις την διαφορετικότητά της αναλαμβάνοντας το όποιο κόστος των λόγων της και της συμπεριφοράς της.
Δεν χαρίζεται σε κανέναν πολλώ δε στον ίδιο της τον εαυτό. Είναι αληθινή, είναι γνήσια, δεν υποκρίνεται δεν συστήνεται ως κάποια. Είναι κάποια ακριβώς επειδή τολμά και επειδή είναι διαφορετική. Ένας Σπάνιος άνθρωπος-λογοτέχνις που δεν δεσμεύεται από παραδοσιακούς-λογοτεχνικούς κανόνες.
ΕΚΕΙΝΗ
Πόσο σωστά τα έχει κάνει η φύση καμωμένα
Να μην μπορέσει να ξανακαρπίσει η γη
Άμα της φύσης όλα τα ανθισμένα
Δεν ξεραθούν από του ήλιου την πηγή. Τα χέρια σου φτερά απλωμένα,
Το σώμα σου Άτλας στη γη
Με τη στοργή σου μ’ έκανες γυναίκα
Κι άντρακλα σ’ έκανα με την υποταγή. Κι όσα οι πλάτες σου έχουν κουβαλημένα Στην αγκαλιά μου καταθέτεις όλη σου τη ζωή
Κι όσα μ’ υπομονή έχεις κατακτημένα
Τα ’χει από πριν στοχεύσει η δική μου επιμονή. Αγάπη μου γνωσοσυλλέκτρα
Μείνε στο «ρίσκο» μια ζωή
Να πειθαρχούνε οι Μνηστήρες στην εμπαίκτρα
Να πειθαρχώ Εγώ στον πορθητή. Νύχτα ιδεοτόκα
Μπάρκων για τις Ινδίες
Μέρα θυγατροτόκα
Διός για τις Εστίες. |
ΕΚΕΙΝΟΣ
Πόσο σωστά τα έχει ο πλάστης καμωμένα
Να ’ναι η ειρήνη του πολέμου αφορμή
Και της ειρήνης όλα τα κτισμένα
Να ’χουν αιτία του πολέμου την πληγή. Τα μάτια σου παράθυρα ανοιγμένα
Το στόμα σου πόρτα κλειστή
Μ’ έκανες έρωτά σου με το βλέμμα
Με τη σιωπή σου σ’ έκανα αγάπη μου πιστή. Κι όσα τα χείλη σου δεν έχουν ειπωμένα
Τα μάτια σου τα λένε που με ξυπνούνε το πρωί
Κι όσα τα μάτια σου δεν έχουν ιδωμένα
Στα λεν τα χείλη μου το βράδυ με κάθε μου φιλί. |