Bernhard Φωτούλα
Είμαι Ελληνίδα και παντρεμένη με Γερμανό. Μεγάλωσα σε μια εποχή που η ευαισθησία δεν ήταν προτέρημα. Αν ήσουν και γυναίκα και τα χρήματα της οικογένειας λίγα τότε ήταν ακόμη χειρότερα.
Διάβασα τα πρώτα δανεικά βιβλία στην ηλικία των 14 ετών και έτσι άρχισα να πλάθω και να ζώ στον δικό μου κόσμο. Τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια ήταν δύσκολα. Οι άνθρωποι αρτηριοσκληρωτικοί και δύστροποι, το περιβάλλον σκληρό, τα όνειρα των παιδιών ανεκπλήρωτα.
Άρχισα να γράφω από πολύ μικρή, δεν ήθελα όμως να διαβάζει κανείς τα γραφόμενά μου. Φοβόμουν μη με ειρωνευτούν. Στα γραπτά μου έβαζα τις δικές μου αλήθειες, τα δικά μου βιώματα και όλα αυτά τα στόλιζα με τα μπιχλιμπίδια της φαντασίας μου για να τα ομορφαίνω αφού τίποτε καλό και όμορφο δεν βίωνα εκείνο τον δύσκολο για την Ελλάδα και τους ανθρώπους της καιρό.
Μικρό παιδί έβλεπα ανθρώπους της δουλειάς με σκυμμένα τα κεφάλια και λυπημένους – θυμωμένους και ήθελα να τους ρωτήσω γιατί. Δεν τολμούσα όμως. Προσπαθούσα απλώς να τους καταλάβω, Το ίδιο έκανα και όταν επισκέφθηκα την αδελφή μου στην Γερμανία και …έμεινα εκεί για πάντα. Δεν άφησα ποτέ όμως το μλοκάκι από τα χέρια μου. Κι όταν άρχισα να ξεχνώ τα Ελληνικά, έγραφα στα Γερμανικά. Τώρα με τους «Αργοναύτες» και επειδή μου άρεσε το θέμα κατέθεσα τους ταπεινούς μου στίχους σε κοινή θέα, μέσα από την καλαίσθητη έκδοση της Ανθολογίας από την «Υδρόγειο».
SOLO PER TE
Una volta mi hai detto
Solo per te voglio che soffi il vento
Solo per te voglio che esca la luna
Che tutte le stelle del cielo
Solo con te voglio contare anche queste.
E io ti ho risposto
Solo per te mi sveglio il mattino
Solo per te attendo dietro la porta
Con ansia a sentire i tuoi passi.
Vivo solo per te
Adesso non sei più qui
Sei in paesi stranieri senza un lavoro senza una patria.
Hai da mangiare da bere da dormire
Hai letto per coricarti
Per chiudere i tuoi occhi
E ricordati di me?
Sei andato in luoghi lontani
La’ mi hai detto che il sole tramonta
Ed io ogni notte alle stelle che contavamo chiedo.
Vive il mio Ibrahim e quando ritornerà.
Ditemi la verità per favore.
Fotula Berhard
|
Μόνο για σένα
Κάποτε μου είχες πεί
μόνο για σένα θέλω να φυσά ο άνεμος
μόνο για σένα να βγαίνει το φεγγάρι
κι όλα τ’ άστρα του ουρανού
μόνο με σένα θέλω κι αυτά να τα μετρώ.
Κι εγώ σου απαντούσα
Μόνο για σένα το πρωί ξυπνώ
μόνο για σένα πίσω απ’ την πόρτα καρτερώ
με αγωνία να ακούσω τα βήματά σου
Μόνο για σένα ζω.
Τώρα δεν είσαι πια εδώ
είσαι στα ξένα χωρίς δουλειά χωρίς πατρίδα
έχεις να φας να πιείς να κοιμηθείς
έχεις κρεββάτι να πλαγιάσεις
να κλείσεις τα μάτια σου
και να με θυμηθείς;
Πήγες σε μέρη μακρινά
εκεί μου είπες δύει ο ήλιος
κι εγώ κάθε νυχτιά τ’ αστέρια που μετρούσαμε ρωτώ.
Ζεί ο «Ιμπραήμ» μου και πότε θα γυρίσει.
Πείτε μου την αλήθεια σας παρακαλώ. |