Δρούγκα Κλεονίκη
Η Κλεονίκη Δρούγκα είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής ΑΠΘ, κάτοχος μεταπτυχιακού και διδακτορικού διπλώματος ΑΠΘ. Οι ιδεολογικοί προσανατολισμοί της στρέφονται στο σενάριο - κινηματογράφο, τη λογοτεχνία και τη δημιουργική γραφή. Έχει εκδώσει ένα βιβλίο, επιστημονικά άρθρα της έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και εισηγήσεις της σε πρακτικά ελληνικών και διεθνών συνεδρίων. Έχει γράψει διηγήματα και ποίηση. Συνέγραψε σενάρια μικρού μήκους ταινιών μυθοπλασίας και συνεργάστηκε σε ταινίες τεκμηρίωσης, με βραβεύσεις σε ελληνικούς και διεθνείς διαγωνισμούς. Εργάζεται στο Τμήμα Κινηματογράφου Σχολής Καλών Τεχνών ΑΠΘ ως μέλος Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού (ΕΕΠ), με διδακτικό αντικείμενο «Σενάριο».
Αλλαγές στο χώρο
Λίγα κουφώματα θα γκρεμίσουμε στο σπίτι για να ανοίξουμε χώρο
θα προεκτείνουμε κάποιες αλήθειες
δυο λέξεις θα βάλεις εσύ άλλες τρεις εγώ
το πρωί θα βγάλουμε ένα-δυο ψέματα στα σκουπίδια
θα ασβεστώσουμε αστέρια στο ταβάνι
κι όταν έρθει το μεσημέρι
δεν θα τρίψουμε με γυαλόχαρτο ο ένας το πρόσωπο του άλλου
δεν θα χαραμίσουμε το φως
με υβριδικού τύπου επικοινωνία
το απόγευμα θα αλλάξουμε τη λάμπα που έσβησε
θα αφήσουμε τη σιγουριά του κλιματιστικού για τα απαραίτητα:
ψωμί, δυο ντομάτες, ένα γάλα, λίγα πορτοκάλια
θα επιβεβαιώσουμε τα σχέδια για το καλοκαίρι
θα μειώσουμε τις απώλειες σε επιδερμίδα
θα ξαπλώσουμε πάλι στον κόκκινο καναπέ στο σαλόνι
θα πάρουμε παιχνιδιάρικα ρίσκα στο τραπεζάκι με το σπασμένο πόδι
το βράδυ θα παρακολουθήσουμε δελτία καιρού
θα ακούσουμε για τα λάθη στ΄ αστέρια·
κι εκεί που όλα τα σκεφτήκαμε
παίρνεις μάταιη εκδίκηση από την πόρτα
ψιθυρίζεις πως το σπίτι είναι παλιό
μυρίζει ρουτίνα
ο ειρμός της σκέψης σου με συνέπεια συρμών
κάνει τους αρμούς να τρίζουν
καρφώνω το βλέμμα πάνω σου
πίσσα σκοτάδι έξω.
Δρούγκα Κλεονίκη
|
Γενέθλια
Στέκομαι μπροστά στα κεράκια της τούρτας
μου χαμογέλασε μια εύκρατη εποχή
γλίστρησε ως τα είκοσι
πέρασε αριστοκρατικά ως τα τριάντα
έτρεξε με ωραιοπάθεια ως τα πενήντα
αριθμοί τα χρόνια μετά
θαμπώνει το κρύσταλλο της στιγμής από τα χνώτα των συναισθημάτων
-να ζήσεις …(εν χορώ)
ο Οδυσσέας αρνήθηκε την αιωνιότητα της μάγισσας
…και χρόνια πολλά
κλείνω το μάτι στη φθορά
κλείνω τα μάτια και κάνω μια ευχή
…μεγάλη να γίνεις
η ζωή να λυσσομανά μέσα μου
…με άσπρα μαλλιά
να μένει ακέραιη σαν το κουκούτσι από φρούτο
…παντού να σκορπίζεις
να αντιστέκομαι σε σπατάλες χωρίς έπαθλο
…της γνώσης το φως
να συχνάζω σε στήθη θερμά
να θεραπεύω την ψυχή και να καλοπιάνω το νου
…και όλοι να λένε
συνεπιβάτες, περαστικοί, άνθρωποι δικοί μου
…να μία σοφός!
Αν υποχωρήσω τούτη τη στιγμή, η πτώση δε θα ‘χει σταματημό
ε, είναι μεγάλο κίνητρο ο έρωτας για τη ζωή
φυσώ τα κεράκια.
Δρούγκα Κλεονίκη
|
Υστερόγραφο του καλοκαιριού
Ο θίασος των παιδιών με την ατίθαση μπούκλα
απομακρύνεται από την παραλία
με κατεβασμένο το κεφάλι
ραγδαία μεταβάλλονται οι εποχές
η θάλασσα βάζει στοίχημα με τον καιρό
δυο ψαράδες παίρνουν το μέρος της
-πάει κι αυτό το καλοκαίρι-
ο Άρης σέρνει τη βάρκα στη στεριά
σκοντάφτει στην παιδική του ηλικία
ανοίγει ένα θυρόφυλλο στη μνήμη
κι αφήνει το βλέμμα να πλανηθεί στον υγρό ορίζοντα
κουβαλά τις νίκες του• μουγκρίζει
κουβαλά τις ήττες του• μιλά στον πατέρα
έφτασε χωρίς να του δείξει το δρόμο
τον ευγνωμονεί
τον μοιρολογεί
μ’ ένα επιφώνημα θυμού
του μιλά με περιποιημένες λέξεις•
πολιορκημένος ισότιμα από το μπλε του ουρανού
και του ονείρου
δεν παραδίδεται
είναι αναγκασμένος να ακολουθήσει τη γραμμή πορείας•
σκεπάζει τη βάρκα με γρήγορες κινήσεις
γυρίζει ο καιρός
η θάλασσα ακέρδιστη βάζει τα κλάματα.
Δρούγκα Κλεονίκη
|
|
Έχει διαβαστεί 162 φορές