Ελεάτη

Γεννήθηκε στην Πρώτη Σερρών. Μεγάλωσε στην Θεσσαλονίκη όπου και έκανε γυμνασιακές σπουδές όπως και στην Δραματική σχολή του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης. Παντρεύτηκε τον Αρκάδιο Σπύρο Θανόπουλο και απέκτησε δύο γιους… Άρχισε να γράφει σε μεγάλη ηλικία ποίηση, θεωρία και έργα τέχνης με καθαρό μεταφυσικό στοχασμό. Η ποιήτρια Ελεάτη είναι και μελωποιός.
Το 1993 εκδίδει την ποιητική της συλλογή «Μα τα πουλιά ακόμα αισιοδοξούν;!!»
Το 1994 το οδοιπορικό της χορικό «Ιφιγένεια» Το 1997 της «Τομές, Φωτιές κι Ορίζοντες» Το 1998 το προφητικό χορικό «Ελλάς» Το 2000 σε συνεργασία με την μεταφυσική στοχάστρια Ευδοκία παρουσιάζουν στο Μέγαρο Μακεδονικών Σπουδών το έργο «Το Ελληνικό Αρχαίο Πνεύμα και το Χρέος μας σ’ αυτό». Το 2001 παρουσιάζεται στο Μέγαρο Μακεδονικών Σπουδών η προφητική της ραψωδία «Η Κόρη του Ήλιου», όπως επίσης και στο θέατρο Μερκούρη. Έχει πλήθος ανέκδοτου έργου τόσο στο επίπεδο ποίησης όσο και στο επίπεδο κειμένων θεωριών όπως επίσης και τέχνης. Πιστεύω της ποιήτριας είναι ότι το σύμπαν είναι θείο και ότι θεία κύτταρα σε αόρατη μορφή δημιουργούν τον υλικό και ορατό κόσμο κι ότι το αόρατο διαρκώς εξελισσόμενο εξελίσσει και την ύλη που είναι δικό του δημιούργημα. Όλο το Σύμπαν βρίσκεται σε διαρκή λειτουργία εξέλιξης κι ότι ο άνθρωπος κομμάτι του Σύμπαντος εξέλιξη του φυτικού και του ζωϊκού βασιλείου είναι εντεταγμένος κάτω από τους θείους νόμους και τις Αρχές που διέπουν και κυβερνούν το Σύμπαν. Τα θεμέλια της εξέλιξης είναι οι ηθικές αξίες που στηρίζουν την ψυχική, νοητική και αισθητική υπόσταση των όντων (συνειδητών). Άξιες δυνάμεις που καθορίζουν το καλό Αγαθό, Ωραίο και Δίκαιο.

ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ Οδοιπορικό χορικό (Αποσπάσματα) Ποια φλέβα είναι αυτή που το αίμα σου κυλά και γώ την αγνοώ; Ποια καρδιά είναι αυτή που δίνει παλμό και ζωή και γώ δεν την εννοώ; Θεέ που είσαι κρυμμένος και δεν σ’ αγγίζω; Θεέ πού είναι η δύναμη σου; Φωνή Απείρου Πλάσμα τ’ ουρανού πλάσμα της γης μαζί κατοικούμε Ιφιγένεια Πως είναι δυνατόν; Φωνή Απείρου Είναι μέσα στην μοίρα των θνητών μα και των Θεών η Μοναξιά.	Ιφιγένεια Είναι σκληρός ο νόμος της ζωής. Φωνή Απείρου Είναι απαραίτητος και αναπόσπαστος απ’ την ουσία της λογικής. Ιφιγένεια Όταν θα ανέβω στην κορυφή της υπάρχει ελπίδα να την κάνω συντρίμμια; Φωνή Άπείρου Όχι Ποτέ και κανείς δεν το μπόρεσε αυτό. Ιφιγένεια Τότε ; Είμασθε καταδικασμένοι. Φωνή Απείρου Όχι
Υπάρχει η κορυφή που δίνει απέραντο βλέμμα κι απέραντη υπομονή. Εκεί θα συναντηθούμε κάποια στιγμή κι η Μοναξιά μας θα γίνει δυνατή κι απέραντη σαν τη ζωή.