Ελλήνιος
Ο Ελλήνιος γαλουχήθηκε στη Θεσσαλονίκη, έζησε και στην Ελβετία όπου μαθήτευσε στη φιλοσοφία, την ψυχολογία, την κοινωνιολογία, τη σκηνοθεσία, τη μουσική, την πληροφορική και τις γλώσσες. Συγγράφει στίχους, χρονογραφήματα, πολιτικά άρθρα, κοινωνικές μελέτες, διηγήματα, θεατρικά, παιδικά κ. α.
Εκδοθέντα βιβλία του: 4 ποιητικές συλλογές, επίτομος Ελληνική Μυθιστορία, ένα φιλοσοφικό και εννιά ανιχνευτικά για την δημιουργική πορεία και λεηλασία του Ελληνισμού. Συμμετείχε σε ποιητικές ανθολογίες των εκδόσεων «Υδρόγειος»
Επιμελήθηκε και παρουσίασε στον τοπικό δίαυλο Θεσσαλονίκης «Τηλεγνώμη», την κοινωνική εκπομπή «Ελλάδα Πηγή Φωτός» και την πολιτική «Η Άλλη Διάσταση». Συνέγραψε και παρουσίασε, κατά καιρούς, τις ραδιοφωνικές εκπομπές «Ελληνικά Χρονικά», «Ελληνικές Επιλογές» και «Ελληνισμός η Μήτρα του Πολιτισμού».
«ΕΥΤΥΧΗΣ»-ΑΠΟΡΙΑ!
Κυκλοφορώ στην εποχή των διαστημικών
εξάρσεων.
Ενημερώνομαι πλέον από το παγκόσμιο
διαδίκτυο.
Νομίζω πως απολαμβάνω τα νωπά προνόμια
της «πολιτισμικής» απάτης.
Αναλογίζομαι τον τρόπο ζωής των ημιάγριων
προγόνων μου.
Προσπαθώ με τη λογική να καταμετρήσω
τους ιστορικούς Αιώνες.
Υπομένω τη δογματική δοξασία που έμαθα,
σαν φιλοσοφία.
Θεραπεύω τα παθήματά μου με ασκληπιεία
περίσκεψη.
Νιώθω ανασφαλής, αφού με κυνηγούν οι σκιές
των αυθαίρετων.
Θεωρώ τη γνώση βάλσαμο, αφού θα επανέλθω
στον αιώνιο ύπνο.
Ταλανίζομαι ανάμεσα στα νεότερα μεθοδευμένα
ιδεολογήματα.
Ακυρώνω τον καθημερινό φόβο, προσπαθώντας
να πεθαίνω μόνο μια φορά.
Και αναρωτιέμαι: Πόσο διέγνωσα το νόημα,
της ονειρεμένης «ευτυχίας»!
|
«Μετά τον θάνατο, η ζωή»!
Κάπου ψηλά στον ουρανό, στήσαν τα πλούτη, έναν φρουρό,
τον εβαφτίσανε θεό, να παγιδεύει τον φτωχό.
Απίθανο!
Όπου τα πλούτη ευδοκιμούν, η φτώχια περισσεύει,
φτάνει να σκύβουν οι φτωχοί κι ο πλάστης τα βολεύει.
Μακάβριο!
Η φτώχια, η ευλάβεια, κι η αγραμματοσύνη,
κληρονομιά πανάκριβη, θεία ευγνωμοσύνη.
Δοξαστικό!
Ευτυχισμένοι οι κουτοί, το λένε κι οι μακαρισμοί,
στους ουρανούς θα φάνε, όσοι στη γη πεινάνε.
Παρήγορο!
Μα όσοι φτωχοί ευχαριστούν, τους μένει μιαν ελπίδα,
ίσως μετά τον θάνατο, να έχουν διπλή μερίδα.
Παράξενο!
Κάπου ψηλά στον ουρανό, στήσαν τα πλούτη, έναν φρουρό,
τον εβαφτίσανε θεό, να παγιδεύει τον φτωχό. |