Ιακωβίδης Γιώργος
Γεννήθηκε το 1960 στο Πευκόδασος του Ν. Κιλκίς. Εργάζεται στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Γράφει ποιήματα εδώ και χρόνια, από μια εσωτερική παρόρμηση. Το ενδιαφέρον του επικεντρώνεται στον άνθρωπο, την κοινωνία και τον πολιτισμό.
Ο έρωτας
Κορμιά που καίνε τα βουνά με τον ιδρώτα τους
κοιτούνε τ’ άστρα νοσταλγώντας την αυγή,
πίνουν το δάκρυ και χαρίζουν με τα χείλη τους
ένα χαμόγελο,
ένα χαμόγελο σε τούτη τη ζωή.
Δε φταιν αυτοί που αφήσαν πίσω μάτια μόνα τους
τούτοι δε φταιν για την κατάντια στη ζωή,
φταίει το ατσάλι κι ο αφέντης που το ζύγιζε
κι ήθελε νάναι πιο βαρύ για να χαρεί.
Έρωτα πάρε το υνί κι άρχισε τ’ όργωμα
σπείρε γαρδένιες πάνω στ’ άψυχα κορμιά
έρωτα φώναξε θα ανθίσει η γη και πάλι
και μια δροσιά,
και μια δροσιά θα μας γεμίσει την καρδιά.
|
Ανοιχτή παλάμη
Χρησιμοποίησαν σχέδιο οργανωμένο,
για δόλωμα σε βάλαν στο σταυρό,
προσπάθησαν να θίξουν ο γραμμένο
πως είναι ένα κομμάτι στον καιρό.
Χρησιμοποίησαν σχέδιο οργανωμένο,
να σε χρεώσουν αδικίες στο μυαλό,
προσφέροντάς σου μάσκες από λάσπη
και ρούχα αγορασμένα με το κιλό.
Χρησιμοποίησαν σχέδιο οργανωμένο,
σε κάνανε στα χέρια σου πληγή,
μα δεν προσέξανε να δουν απ’ τη βιασύνη,
πως είχες την παλάμη σου ανοιχτή.
Τόσα χτυπήματα μέσ’ τον καιρό έχω αντέξει
φωνάζεις δυνατά, τους δείχνεις δεν πονάς,
χρόνια και χρόνια τα τροπάρια τα ίδια,
από το βούρκο την ελπίδα να ζητάς.
|