Ιγνατίου Ευάγγελος
Ο Ευάγγελος Ιγνατίου ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως σύμβουλος πωλήσεων και πωλητής σε μεγάλη εταιρεία εισαγωγής αυτοκινήτων. Στα πλαίσια της εργασίας του προετοιμάζει και επιλύει θέματα και εργασίες με τις τράπεζες και τις ασφαλιστικές εταιρείες. Άλλες ασχολίες του είναι τα Sports, οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, το γράψιμο και οι δημόσιες σχέσεις γενικά. Γνωρίζει εκτός από Ελληνικά που είναι η μητρική του γλώσσα, Αγγλικά και Ισπανικά. Τον τελευταίο μήνα (Απρίλιος 2021), μελοποίησε στίχους ποιήματός του μέσω του εκδοτικού οίκου «Υδρόγειος» και δημιουργήθηκε ένα πολύ ωραίο ζεϊμπέκικο τραγούδι με τίτλο «Άκουσέ με» που είναι καταχωρημένο και μπορείτε να το ακούσετε στην ιστοσελίδα www.idrogios.gr και στο Youtube.
Άκουσέ με
Δε νοιώθουμε το ίδιο προφανώς
θα το ’θελα πολύ μα δε μου βγαίνει
ο έρωτας εδώ είναι τυφλός
μια όμορφη καρδιά όλο πικραίνει.
Refren
Μάτια κενά και βουρκωμένα
μάτια που ζουν μόνο για μένα
μάτια χαμένα και μεγάλα
όλο τ’ αδειάζω στάλα - στάλα
Μη μ’ αγαπάς αν θες προσπάθησε μπορείς
είμαι ένα ερείπιο μια βάρκα βουλιαγμένη
όπου κι αν πας κάτι καλύτερο θα βρεις
από τη μαύρη μου καρδιά τη ρημαγμένη
Refren
Μάτια κενά και βουρκωμένα
μάτια που ζουν μόνο για μένα
μάτια χαμένα και μεγάλα
όλο τ’ αδειάζω στάλα – στάλα
Άκου και φύγε τώρα που είναι νωρίς
προτού δεθείς και άθελά μου σε πονέσω
κρατάς το τέλος της κομμένης μου κλωστής
και μου τελειώνει η χαρά λίγο πριν πέσω.
Refren
Μάτια κενά και βουρκωμένα
μάτια που ζουν μόνο για μένα
μάτια χαμένα και μεγάλα
όλο τ’ αδειάζω στάλα – στάλα
Ιγνατίου Βαγγέλης
Σημείωση: Οι Στίχοι του ποιήματος αυτού έγιναν τραγούδι. Είναι ήδη καταχωρημένο στο Youtube, στην ιστοσελίδα μας www.idrogios.gr και στην επιλογή «Μελοποίηση στίχων», στο facebook και ακούγεται ζωντανά από μουσικά σχήματα.
|
Στάλες βροχής
Σε βρήκα και ήθελα να πω
Είσαι το μέρος που θέλω να κοιμηθώ
Είσαι η πιο ζεστή αγκαλιά
Κρύο αεράκι σε μια θερινή βραδιά.
Εκεί που τρέχω να κρυφτώ
Από κάθε μου αρνητικό
Ένας γαλάζιος ουρανός
Και ήχος βροχής αργός και μελαγχολικός.
Είμαστε στάλες βροχής πάνω στο τζάμι
Που ζωηρά η μια την άλλη κυνηγά
Κι όσο η βαρύτητα καλύτερο το κάνει
Οι δυο σταγόνες συνεχίζουμε ως μια.
Είσαι η φωνή που τα πάντα μαλακώνει
Και η χροιά που δίνει χρώμα στη ζωή
Η πιο ωραία σκέψη όταν είμαι μόνη
Ναρκωτικό που μου γιατρεύει την ψυχή
Ιγνατίου Βαγγέλης
|
Θυμάμαι
Θυμάμαι σε συνάντησα στην άκρη ενός ονείρου
Παρέα με τους φόβους μου γελάγαμε
Τραβήξαμε το ταίριαγμα ενός κλήρου
Κι ας μη γνωρίζαμε ως που θα τραβάγαμε.
Τα μάτια μας πλανήτες σε ευθεία
Μακάρι αυτό να ήταν ένα ψέμα
Δακρύζω πια με κάθε μελωδία
Πως γίνεται να σε έχασα
Πως γίνεται να έχασα εσένα
Στιγμές στην καρδιά με κιμωλία
Χαράξαμε τόσες πολλές διαγώνιες
Βδομάδες που για μένα ήτανε ουσία
Κατέληξαν μελλοντικά επώδυνες
Τι στίχο να σου πω για να γυρίσεις
Τη μυρωδιά σου ακόμα τη θυμάμαι
Μες το ποτό μου όλα πια τα λόγια σου
Μου μοιάζουνε με ψέμα
Μου μοιάζουνε με ψέμα και φοβάμαι.
Ιγνατίου Βαγγέλης
|
|
Έχει διαβαστεί 206 φορές