Καστρινός Ηλίας
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου και διαμένει μέχρι σήμερα. Από μικρός είχε την τάση να μαθαίνει και να εξερευνά, την δύναμη να αμφισβητεί τα πάντα μέχρι να αποδειχθεί τι είναι σωστό και τι όχι και την αδυναμία στη σωστή εκφορά της ελληνικής γλώσσας.
Σπούδασε στη Γερμανία και παρακολούθησε μαθήματα ψυχολογίας και κοινωνιολογίας. Ασχολήθηκε με πολλές εργασίες για βιοποριστικούς λόγους αλλά αυτό που μέσα του ήθελε πάντα ήταν να γράφει, να κάνει ομιλίες και διαλέξεις και να γράφει μυθιστορήματα και ποιήματα πολλά από τα οποία είναι στίχοι τραγουδιών.
Του αρέσουν τα ταξίδια, ο κινηματογράφος, η καλή μουσική, η αλήθεια, η οικογένεια και η συνέπεια λόγων και έργων. Πιστεύει ότι ένας σωστός άνθρωπος (αν θέλει να τον θεωρούν σωστό), θα πρέπει να σέβεται την αντίθετη άποψη των άλλων και να λύνει τα όποια προβλήματά του μέσα από τον διάλογο και όχι τον …κανιβαλισμό!!!
Έχω ανάγκη το φως
Απόψε ο ουρανός θα στάξει
μόνο δικά μου ποιήματα
γραμμένα για σένα
κι η βροχή της άνοιξης
θα μιλάει κι αυτή μόνο για σένα.
Κι εγώ, λίγο παράμερα
θα ψάχνω, θα σ’ αναζητώ
και θα σου γράφω συνέχεια ποιήματα
κι εσύ κράτησε όσα θες
κι όσα σου αφήνουν έναν καημό.
Δεν μπορώ να κοιμηθώ τις νύχτες.
Καρτερώ την ώρα που θα αποφασίσεις
να γράψουμε κάτι από κοινού
σαν δυο πουλιά της ελευθερίας!
Δεν ξέρω τι μου λείπει από σένα
μα ξέρω ότι η απουσία σου
με γεμίζει με μοναξιά
κι εγώ, έχω πολύ ανάγκη το φως
απ' το δικό σου βλέμμα !
Ηλίας Καστρινός |
Η δική μου η αγάπη
Η δική μου η αγάπη
έχει κάτι απ' τα παλιά
και μιλάει για ό,τι πληγώνει
μια ευαίσθητη καρδιά.
Μεσ’ τη νύχτα όλο γράφω
τ' όνειρου έγινα η σκιά
με το νου μου ταξιδεύω
σε πελάγη μακρινά.
Σ' ένα κύμα πάντα ψάχνω
τ' όμορφο, το γελαστό
το κορίτσι του Σεπτέμβρη
να του πω, πως τ' αγαπώ.
Μα μια θάλασσα το παίρνει
το πηγαίνει στο νοτιά
κι εγώ μένω πάλι μόνος
σύννεφο στην ξαστεριά.
Η δική μου η αγάπη
είν' δυο χέρια ανοιχτά
πάντα να την περιμένουν
σε μια πόλη του βορά.
Δεν μπορώ άλλο να γράψω
πάλι βρέχει στην καρδιά
έγινα το ανέμισμά της
κι όλο χάνομαι βαθιά.
Ηλίας Καστρινός
|
Ήρθε η ώρα
Τους εχθρούς μας τους μάθαμε
τους φίλους μας, τους ζήσαμε
φτάνει πια τόσο μίσος, τόσος πόνος.
Καιρός να γνωρίσουμε τον εαυτό μας.
Δεν φταίνε οι άλλοι και ο Δήμαρχος
ο γείτονας, ο ήλιος κι οι διαιτητές
ο δυνατός αέρας και οι βροχές.
Καιρός να γνωρίσουμε τον εαυτό μας.
Ας συλλέξουμε τα λάθη μας και
τις μετανοιωμένες λέξεις μας κι
ας θυμηθούμε το κλάμα για το τίποτα.
Καιρός να γνωρίσουμε τον εαυτό μας.
Σ’ αυτούς τους πονηρούς καιρούς
που ο οχτρός δεν φαίνεται αντίκρυ
και οι καιροσκόποι καραδοκούν,
Καιρός να γνωρίσουμε τον εαυτό μας.
Να εμπιστευθούμε, ν’ αγαπήσουμε
να αισθανθούμε την κατανόηση
να σμίξουμε την οικογένεια.
Να γίνουμε πάλι αληθινοί άνθρωποι.
Ηλίας Καστρινός
|
|
Έχει διαβαστεί 209 φορές