Λύκος Νίκος
Ονομάζομαι Νίκος Λύκος. Γεννήθηκα στην Τρίπολη και ζω στην Καλαμάτα. Εργάζομαι ως εκπαιδευτικός στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Υπηρέτησα ως Σχολικός σύμβουλος Φυσικών, με αρμοδιότητα στους νομούς Μεσσηνίας και Λακωνίας.
Με την ποίηση ασχολούμαι κατά καιρούς, από το 1998 μέχρι και σήμερα. Επίσης, ασχολούμαι και με μικρά ποιητικά διηγήματα.
ΘΑΛΑΣΣΑ
Αστράφτεις στον ήλιο, χαμόγελο Θεού γίνεσαι,
όνειρα υφαίνω στη θέα σου.
Με το γαλάζιο τ’ ουρανού σμίγεις,
στους ορίζοντές σου με ταξιδεύεις.
Κάτω απ’ το φεγγάρι λουφάζεις,
στον παράδεισο με πας.
Αρμενίζω στην πλάτη σου, μια σκούνα σου είμαι.
Στ’ ακρογιάλια σου ανασαίνω,
με το κύμα σου μετράω τη ζωή μου.
Αγριεύεις, λυσσομανάς, θεριά σε ορίζουνε,
καράβια τσακίζεις, βράχους ισοπεδώνεις,
βοτσαλάκι σου είμαι,
στην αγκαλιά σου με πας και με φέρνεις.
Γκρίζα, σκοτεινιασμένη, οργή Θεού γίνεσαι,
στην κόλαση με πας.
Κουρσάρος σου γίνομαι, να σε δαμάσω αγκομαχώ,
η ομορφιά σου με μεθάει,
ναυάγιο στο βυθό σου καταλήγω.
Θάλασσα, γαλάζια θάλασσα,
τους ανέμους σου αγκάλιασε, τη ψυχή μου,
στους βυθούς σου ν’ ακουμπήσω.
Θάλασσα, όμορφή μου θάλασσα,
πάρε με στον κόρφο σου ν’ αποκοιμηθώ.
Θάλασσα, γυναίκα θάλασσα.
Νίκος Λύκος |
ΣΙΩΠΗ
Σιωπή.
Πώς να σωπάσω;
H ομορφιά.
Σε πνίγει η ομορφιά.
Της γης η απέραντη ομορφιά.
Αυτή που αργά-αργά χάνεται.
Βουβό το κλάμα. Τ΄ ακούς;
Στάσου, βιαστικέ ταξιδιώτη.
Νερό που καθρεφτίζει, έλατα, βάρκες, φεγγάρια, ήλιο κι ουρανό.
Εσένα. Χίλια τραγούδια μου λες.
Η ομορφιά.
Σιωπή.
Νούφαρα στο νερό.
Νερό στον καταρράκτη. Της Στύγας το νερό.
Η ομορφιά.
Σιωπή.
Έναστρος ουρανός.
Ο έναστρος ουρανός τ’ Αυγούστου στο Αιγαίο.
Αστέρια στην Πίνδο. Φωτεινή γραμμή αστεριού.
Ορίζοντας θάλασσας κι ουρανού, μπλε και γαλάζιο, ένα.
Εκκλησάκι στο Αιγαίο.
Η ομορφιά.
Σιωπή.
Φωνή του κούκου.
Η σιωπή της νύχτας στα βουνά.
Άρωμα του αγριολούλουδου. Του νυχτολούλουδου η ευωδιά.
Του γιασεμιού η μυρωδιά.
Η ομορφιά.
Σιωπή.
Τριαντάφυλλο στον κήπο. Μαργαρίτα στους αγρούς του Μάη.
Η μέλισσα στο αγριολούλουδο.
Χιόνι στα έλατα. Η ανασαιμιά στο δάσος.
Ήλιος μετά τη βροχή. Ο ήλιος το χειμώνα. Η άνοιξη μετά το χειμώνα. Η άνοιξη.
Του καλοκαιριού τα δώρα. Του φθινοπώρου χρώματα.
Η ομορφιά.
Σιωπή.
Στραφτάλισμα στη θάλασσα. Οι δέσμες του ήλιου στα σύννεφα.
Τα χρώματα του δειλινού. Η πυρκαγιά της ανατολής.
Φωτιά που σιγοκαίει στο τζάκι τα μεσάνυχτα.
Καντήλι που καίει στο ρημοκλήσι.
Η ομορφιά.
Σιωπή.
Κύματα στα χρυσοκίτρινα στάχυα.
Ταξίδι της σκούνας στο μπλέ- γαλάζιο.
Αεράκι που ανεμίζει τα μαλλιά σου.
Η ομορφιά.
Σιωπή.
Λόγια γραμμένα της καρδιάς. Ένα τραγούδι καμωμένο με αίμα.
Χαρτί που γράφτηκε και μιλάει.
Η ομορφιά.
Σιωπή.
Πέτρα σμιλευμένη από επιδέξιο χέρι. Πέτρα σμιλευμένη από τη θάλασσα.
Τα χρώματα στην πέτρα.
Η ομορφιά.
Σιωπή.
Κορίτσι που ονειρεύεται. Αγόρι που κοιτάζει τους ορίζοντες.
Ο γέρος στο πεζούλι βαρυφορτωμένος χρόνια που κοιτάζει τη γης.
Η ομορφιά σου. Τα μάτια σου.
Η ομορφιά.
Σιωπή.
Νεύμα μωρού. Χαμόγελο παιδιού. Το παιδί που κοιμάται.
Η μάνα που στέκεται στην πόρτα και περιμένει το παιδί της.
Η ομορφιά.
Σιωπή.
Μάτια που γελούν. Μάτια που βουβά κλαίνε.
Μάτια στους ορίζοντες.
Τα μάτια τού άλλου σου μισού.
Η ομορφιά.
Σιωπή.
Αχνιστό φαγητό. Μυρωδιές και χρώματα.
Τραπέζι ζευγαριού αντίκρυ στο ηλιοβασίλεμα.
Το τραπέζι με το φως του κεριού.
Η ομορφιά.
Σιωπή.
Χορός ζευγαριού στο ημίφως. Ο χορός παλικαριού και νιας στο παλιό αλώνι.
Το φλερτ για ζευγάρωμα.
Προσευχή.
Η ομορφιά.
Σιωπή.
Ποθητό φιλί. Η λάβα τού φιλιού.
Το ταξίδι τού έρωτα. Τα χέρια τής αγάπης.
Προσευχή, υπόκλιση.
Η ομορφιά.
Σιωπή.
Στην ομορφιά σταμάτησε ο νους μου.
Άπραγο έμεινε το μολύβι.
Σιωπή, καρδιά.
Η ομορφιά.
Σιωπή.
Πώς να σωπάσεις; Η σιωπή έχει φωνή.
Μεταφέρσου, αφουγκράσου. Ταξίδευε.
Καβάλα το κύμα. Στάσου στα φτερά του αητού, του γλάρου, του χελιδονιού.
Γίνε άνεμος. Φέρε γύρα τη γη. Ταξίδευε.
Και σιώπα.
Άνθρωπε, ανθρωπάκι. Και εσύ, μάζα.
Σιωπή!
Νίκος Λύκος |
ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΖΩΗΣ
Κρύωνα και μ’ έζωσες βελούδο.
Δίψασα και μού ’δωσες φιλί.
Ουρανοί στα χέρια μου.
Εσύ!
Νίκος Λύκος
|
|
