Μπακατσέλου Μαρία
Είμαι 18 ετών, κατάγομαι από τον Σοχό Θεσσαλονίκης, είμαι τελειόφοιτη λυκείου και τώρα βρίσκομαι στο πρώτο έτος των σπουδών μου. Στο παρελθόν είχα λάβει συμμετοχή σε έναν ακόμη διαγωνισμό ποίησης.
Ένα κορμί γεμάτο αναμνήσεις
Βλέπεις το υπέροχο σώμα της…
πρόσεξε καλά μέσα από αυτό
το πράσινο φουστάνι της,
τις καλοσχηματισμένες καμπύλες της.
Κοίταξε πως την φωτίζει αυτό το
χρυσό της στέμμα, στα καστανόξανθα μαλλιά της...
και το κόκκινο χρώμα στα χείλη της, σαν ένα χωράφι
παπαρούνες, από εκείνες που μαζεύαμε μαζί.
Πρόσεξε πως σαν φυσάει το αεράκι
το γαλάζιο φουλάρι στο ψηλό λαιμό της
σε δροσίζει τις καυτές μέρες που ονειρεύεσαι..
και ο ιδρώτας της η ανακούφισή του…
Κοίτα και τα σημάδια που της άφησαν
άχαρα χέρια στο υπέροχο κορμί της,
στόματα που την πρόδωσαν,
και τις πληγές που την βοήθησαν να
τις θεραπεύσει χέρια γραμματιζούμενων, σοφών
και αθώων ανθρώπων…
Πρόσεξε να μην την πληγώσεις
όπως ΕΚΕΙΝΟΙ, φρόντισέ την
μη την αφήσεις
να καταρρεύσει τώρα. |
Δρόμος
Τρείς φωνές, σου είπαν καληνύχτα
ανάμεσα στους τέσσερις τοίχους
και η ψυχή σου γαλήνεψε.
Σκόρπισες το κορμί σου στο στρώμα
έκλεισες τα μάτια σου και κοιμήθηκες.
Κοιμήθηκες και ονειρεύτηκες…
Ονειρεύτηκες εκείνον τον μακρύ δρόμο
που διασχίζαμε μαζί, με τα
στενάκια που μας προκαλούσαν με
λαχτάρα να τα διαβούμε κι εμείς σ’ ακολουθούσαμε
μέχρι που εκεί, κάποια στιγμή
προς το τέλος γύρισες και κοίταξες πίσω
το δικό σου στενάκι είχε γίνει
και ο δικός μας δρόμος.
|