Μπερτσάτου Ελένη

Ασχολήθηκε με το γράψιμο από μικρή λόγω της ανάγκης της για εσωτερική αναζήτηση. Έβρισκε πάντα διέξοδο στο μαγικό κόσμο των λέξεων οι οποίες ήταν αποτυπωμένες πάνω στο άσπρο χαρτί. Έλαβε μέρος στον διαγωνισμό στίχου 2004, «Είκοσι δύο και ένας νέοι ποιητές», του πολιτιστικού κέντρου εργαζομένων Α.Τ.Ε. Δημοσιεύθηκε στην αθλητική εφημερίδα «Η κερκίδα του στίβου» το ποίημά της το «Αρχέγονο Πνεύμα».
Εντυπώσεις δημοσιογραφικής περιγραφής από το ταξίδι της στην Λατινική Αμερική, το ταξίδι στην Κένυα και στην Τανζανία το 2004 δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό «Πολιτιστική Αναζήτηση» του πολιτιστικού κέντρου εργαζομένων Α.Τ.Ε. Το πρώτο της βιβλίο ένα μυθιστόρημα με τίτλο «Είσαι καλά γλυκιά μου;» εκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο «Υδρόγειος» και η πρώτη παρουσίασή του έγινε στη Θεσσαλονίκη, στο ξενοδοχείο «Ηλέκτρα Παλλάς». Το δεύτερο βιβλίο της είναι στο στάδιο της ολοκλήρωσης.

“Είσαι καλά γλυκιά μου;” της Ελένης Μπερτσάτου.

Ερωτικό-Κοινωνικό μυθιστόρημα μ’ ένα ζευγάρι νέων παιδιών που μέσα από τον διάλογο και το συναίσθημα, προσπαθούν να καταλάβουν τον κόσμο γύρω τους. Με ασπίδα τους την παθιασμένη αγάπη αντιμετωπίζουν όλες τις προκλήσεις της μοίρας και της ζωής.
«Ένα μυθιστόρημα που καθώς αρχίζεις να το διαβάζεις προσπαθείς να βρεις ποια είναι τα πρόσωπά του. Για αρκετές σελίδες αναρωτιέσαι ποιος είναι ποιος. Στη συνέχεια τα πράγματα ξεδιαλύνονται. Το μυθιστόρημα είναι ένας ποταμός. Η ζωή μιας χαρισματικής γυναίκας της εποχής μας, με τις απόψεις της και τη στάση ζωής, που είναι πάνω από τον μέσο όρο των άλλων ανθρώπων. Είναι μια φωτεινή προσωπικότητα μ’ έναν κόσμο που κινείται γύρω της. Ένας φωτεινός ήλιος με μια σειρά από άλλα μικρότερα αστέρια, λιγότερο φωτεινά, που κινούνται μέσα στον ίσκιο εκείνης. Και όταν φωτίζονται οι άλλοι είναι επειδή η ίδια θέλει να ελαττώσει το δικό της φως που εκπέμπει. Από τις ωραιότερες σελίδες του βιβλίου πιστεύω πως είναι αυτές που αναφέρονται στις τελευταίες μέρες του Κωνσταντίνου στη Θεσσαλονίκη».

…απόσπασμα από τον πρόλογο του Πέτρου Μπέσπαρη, φιλόλογου-κριτικού λογοτεχνίας.

«Λόγος που κυλάει όπως το ποτάμι, με άψογη γραφή και γλώσσα κλασική. Η συγγραφέας είναι φανερό πως κατέχει τον τρόπο να τη χρησιμοποιεί και να τη δαμάζει. Ένας πλούτος συναισθημάτων ξεκινά από κάθε σελίδα του βιβλίου. Ξανασυναντάμε επιτέλους τη γοητεία της ανθρωπιάς και τη μεγαλοσύνη της καλοσύνης στην απεραντοσύνη της ψυχής. Οι ήρωές της ακολουθούν ο καθένας το δικό του μαραθώνιο δρόμο που είναι μοναδικός, όπως μοναδικός είναι ο καθένας από μας. Καταλαβαίνουμε κι εμείς όπως εκείνη, ότι: Δεν χρειάζονται τεχνάσματα για να πετύχεις το αληθινό, χρειάζεται μόνο προσπάθεια, επιμονή και υπομονή. Μαθαίνουμε ακόμα πώς να κερδίζουμε παλικαρίσια τον αγώνα της ζωής, εκτιμώντας το σύνολο των εμπειριών που έχουμε ζήσει»
…από τον κριτικό λόγο της Καίτης Τσιότσκα, φιλολόγου, λογοτέχνιδας.