Ντικμπασάνης Χρήστος
Ο Χρήστος Ντικμπασάνης είναι ποιητής, συγγραφέας και μελετητής των θρησκειών. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1961, όπου και τελείωσε τη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος (MTh) στη Θρησκειολογία. Έχει συνεργαστεί με περιοδικά ειδικού τύπου. Γράφει ποίηση, δοκίμια, μελέτες, διηγήματα. Ποιήματα και δοκίμια του έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες και παρουσιαστεί σε λογοτεχνικά έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά, ενώ ποιήματά του έχουν δραματοποιηθεί από τους θεατρικούς θιάσους «ΔΙΘΥΡΑΜΒΟΣ ΕΞ ΑΜΑΞΗΣ» και «ΠΑΡΑΒΑΤΕΣ ΤΗΣ ΣΚΗΝΗΣ». Επίσης, έχει συμπεριληφθεί στη ΜΕΓΑΛΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ των εκδόσεων ΧΑΡΗ ΠΑΤΣΗ και στο «WHO’S WHO» των δημοσιογράφων. Έχει συμμετάσχει στο 4ο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Πάτρας το 2021. Είναι μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης (Ε.Λ.ΘΕ.). Επιπροσθέτως, έχει τιμηθεί με σημαντικά πανελλήνια και παγκόσμια βραβεία.
ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ
Βράδυ γεμάτο πυρετό κι εφιάλτες
Σε λίγο η νύχτα θ’ απλωθεί
επάνω σε ολόκληρη την υδρόγειο
κι εγώ θα είμαι ακόμη ένας στρατιώτης
που θα περιμένει το αμετάκλητο κάλεσμα του θανάτου
Δε ξέρω αν έχει τη φιλευσπλαχνία
να με ειδοποιήσει όταν φθάσει
ή ξαφνικά θα με συναντήσει
στο δρόμο της απώλειας
για να μου κλέψει τα όνειρα
Ξέρω πως δε μου ανήκει
τίποτα εδώ στη Γη
Δε κουβαλάω τίποτα μαζί μου
εκτός απ’ το όπλο μου
και τον πόθο για ζωή
μα κάποιες φορές συλλογίζομαι
πως ο Παράδεισος έχει φτιαχτεί
και για εμένα!
Μόνο που ποτέ δεν το βρήκα
Δεν ανακάλυψα την πύλη του,
ούτε καν το γεωγραφικό του στίγμα
Και να τώρα που πρέπει
να τον ανακαλύψω με το δύσκολο τρόπο,
να το ψάξω περπατώντας
στο δύσκολο, στον πύρινο δρόμο
Ένα δρόμο που κανείς δε με ρώτησε
αν θέλω να το διασχίσω
Προχωρώ ανάμεσα σ’ επικίνδυνες σκιές
αιμόφυρτος και προδομένος
|
ΕΜΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
Καλά, εμείς ζήσαμε για τους άλλους,
θυσιάζοντας εκούσια τις ημέρες μας
για να μπορούν ν’ αναπνέουν ανεμπόδιστα,
για να κάνουν ελεύθερες κινήσεις,
για να ζωντανεύουν αδέσμευτοι τα όνειρά τους
Παλέψαμε για ν’ ανθίσουν
οι δικοί τους ανθοί
Δώσαμε αγόγγυστα τους δικούς τους αγώνες
Πολεμήσαμε τους δικούς τους πολέμους
Πληγωθήκαμε βαριά στις μάχες
που έπρεπε να δώσουν αυτοί
Κινδυνέψαμε για να ξεφύγουν
από απειλές και κινδύνους
που προορίζονταν γι’ αυτούς
Αγωνιστήκαμε με σθένος
για όλους τους άλλους
μα λησμονήσαμε τον εαυτό μας
Στην αποσκευή της ζωής μας
δε βάλαμε τίποτα δικό μας
Εξάλλου πόσα πράγματα
να χωρέσουμε σε μια βαλίτσα;
|
*Ο ΘΑΥΜΑΣΤΗΣ
Αν έπρεπε να μεταμορφωθώ
σε κάποιο φυσικό φαινόμενο
θα προτιμούσα να γίνω βροχή
επάνω σου να ρίξω τις σταγόνες μου
και να σε αναστήσω
Θα γινόμουν αστέρι
να φωτίσω όλο το Σύμπαν
που κρύβεται ανάμεσα στα δάχτυλά σου,
όταν παίζεις τις θείες σου νότες
Θα γινόμουν παράλληλο Σύμπαν
για να ενώσω όλους τους κόσμους
με τους θεσπέσιους ήχους της μυθωδίας σου
Θα γινόμουν μεσοαστρικό κενό
να οδηγήσω όλα τα ουράνια σώματα
στις τροχιές των συμπαντικών ονείρων σου
Αν μεταλλασσόμουν σε μαύρη τρύπα
θα το έκανα μόνο σε μόνο
για ν’ απορροφήσω όλο το μεγαλείο
των ανεπανάληπτων ραψωδιών σου
Μα ξέρω πως θα μείνω για πάντα ένας άνθρωπος
που θα βαστώ για εσένα ένα κλαδί ελιάς
απ’ τα ιερά λιόδεντρα της Ελλάδας,
του μητρικού σου λίκνου
που τόσο πολύ αγάπησες
Θα παραμείνω πάντα ένας θαυμαστής
της αθάνατης ηχητικής περιπέτειάς σου,
της ζηλευτής μουσικής Οδύσσειάς σου
στις εσχατιές του απείρου
Χρήστος Ντικμπασάνης
*ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥ ΜΟΥΣΙΚΟΣΥΝΘΕΤΗ
ΒΑΓΓΕΛΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΣΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝ
|
|
Έχει διαβαστεί 456 φορές