Παπαγεωργίου Απόστολος
Έχω γεννηθεί στις 26 Ιουνίου 1976. Σπούδασα Marketing and Business Administration στο Κολλέγιο DEI Middlesex University of Thessaloniki.
Από μικρός μου άρεσε η συγγραφή κειμένων και ποιημάτων όμως η μικρή ενασχόληση μου με το αντικείμενο με οδήγησε σε άλλα πράγματα και άλλες σπουδές.
Στα επόμενα χρόνια αγάπησα το ραδιόφωνο και έτσι δούλεψα σε διάφορους ραδιοφωνικούς σταθμούς ως ραδιοφωνικός παραγωγός, κειμενογράφος και συντονιστής παραγωγής διαφημιστικών σποτ.
Την παρούσα χρονική περίοδο έχω το δικό μου διαφημιστικό στούντιο όπου κάνω τις παραγωγές μου, πάνω σε ραδιοφωνικά σποτ video και κείμενα.
Παράλληλα με την φωτογραφία το τραγούδι και την δημιουργία κόμικ ως χόμπυ, αναθέρμανα εσχάτως την αγάπη μου και για την δημιουργία στίχων, για τραγούδια και όχι μόνο.
Τώρα έχοντας και δυνατά βιώματα πίσω μου, ξεκίνησα και πάλι δειλά να γράφω κάποια ποιήματα.
|
|
ΞΑΝΑ
Κι όταν ξυπνώ ξανά, μέσ' τη νύχτα,
Κι άκομψα ο ύπνος μου διακόπτεται,
Να, όπως τώρα...
Σε φέρνω στο νου μου για να κοιμηθώ...
Αλλά στριφογυρνώ.
Επειδή η καρδιά μου χτυπά δυνατά...
και με τραντάζει συνθέμελα.
Γιατί σκέφτομαι ότι στο λέω...
Κι ότι σμίγουμε...
Κι ότι ησυχάζω.
Μα μετά ξανά βρίσκομαι...
και πονώ...
Και σε σκέφτομαι πάλι για να φύγει ο πόνος.
Μα όταν σε ξανασκέφτομαι,
η καρδιά χτυπά δυνατά και με τραντάζει συθέμελα...
Κι έτσι σιγά σιγά ξημερώνει.
Παπαγεωργίου Απόστολος
|
ΗΡΩΝΕΙΑ
Οδός Ήρωνος..
O δάσκαλος.
Ο δρόμος των ηρώων..
μα και των κακών..
Το πέρασμα των δειλών,
μα και των τολμηρών.
Δύσκολος και στενός..
Δεν τον προτιμά ο ντουνιάς...
Πάει απ' αλλού...
γιατί φοβάται τα σημάδια και τα σπασίματα.
Θέλει κύκλους κι επιμονή...
Δεξιότητες κι εμπειρία...
Προσπάθεια και ζήλο..
Μα κυρίως θέλει να μη φοβάσαι.
Αν δε φοβάσαι,
βρίσκεις αυτό που ψάχνεις.
Μπορεί κουρασμένος...
Μπορεί τσαλακωμένος...
Μπορεί άχρωμος...
Αλλά το βρίσκεις..
Αυτά σου έλεγα.
Θα είναι το μυστικό μας.
Και συμφώνησες.
Τώρα περιμένω κάθε βράδυ να περάσεις...
να προσπαθήσεις...
να κυκλώσεις το τετράγωνο.
Μα δεν έρχεσαι...
Τι Ηρωνεία.
Παπαγεωργίου Απόστολος
|
ΒΡΙΣΙΕΣ
Αν είμαι γελοίος?
Όχι δεν είμαι.
Είμαι ... ο.... γελοίος. που σε ξαναβρήκα,
χρωστούμενή μου ευτυχία,
και σ’ άφησα να ξεθωριάσεις.
Αν είμαι βλάκας?
Όχι δεν είμαι.
Είμ' άμυαλος, που νόμιζα πως εύκολα,
μ' ένα άλλο χρώμα, θα σε αντικαθιστούσα.
Στην θέση σου όμως, στρογγυλοκάθεται το έρεβος.
Αν είμαι άνανδρος?
Όχι δεν είμαι. Ακόμα χειρότερα...
Είμαι προδότης. Γιατί ενώ ο δειλός φεύγει απ' τη μάχη,
ο προδότης, πληγώνει και το μέρος του.
Αυτά είμαι.
Αυτά αξίζω.
Αυτά ζω.
Όμως δεν είμαι ψεύτης.
Γιατί ναι, μαζί σου, ήταν σαν να κουρδίστηκε το σύμπαν
κι ήρθε στη θέση του.
Δεν είμαι αναίσθητος.
Γιατί ναι, καθάρισαν τα μάτια μου,
απ' τα δάκρυα.
Δεν είμαι άτιμος.
Γιατί ναι, σ' αγαπάει κατάβαθα
μέχρι και το τελευταίο μου κύτταρο.
Παπαγεωργίου Απόστολος
|
|
Έχει διαβαστεί 166 φορές