Παπανικολάου Ανδρέας
Ο Ανδρέας Παπανικολάου κατάγεται από τη Λευκωσία της Κύπρου. Αποφοίτησε με άριστα από το Λύκειο Ακροπόλεως και αφού ολοκλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία άρχισε το 2018 σπουδές Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας στο Τμήμα Γαλλικών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου. Κατά τη διάρκεια των εν εξελίξει σπουδών του, συμμετείχε σε πρόγραμμα βελτίωσης και κατάρτισης της γαλλικής γλώσσας μέσω μαθημάτων και διαλέξεων στην πόλη Νανσύ της Γαλλίας. Πέραν της ελληνικής και της γαλλικής γλώσσας, ομιλεί επίσης αγγλικά, ενώ έχει αποκτήσει και βασικές γνώσεις της ιταλικής γλώσσας.
Επιπροσθέτως έχει διάφορες άλλες ασχολίες, όπως για παράδειγμα η αρθρογραφία αθλητικού κυρίως περιεχομένου, η παρακολούθηση των γεωπολιτικών εξελίξεων, η ιστορία, η γεωγραφία… Όσον αφορά την ποίηση, καθώς επίσης και τον ευρύτερο κόσμο της λογοτεχνίας, ο Ανδρέας έχει αρχίσει το τελευταίο διάστημα να κάνει τα πρώτα του βήματα στον συγκεκριμένο χώρο. Το 2020 βραβεύτηκε με το 2ο βραβείο γαλλικής ποίησης νέων σε διεθνή διαγωνισμό του AMOPA. Γενικότερα, τα ποιήματά του σχετίζονται με διάφορα θέματα, εντούτοις αρκετά από αυτά αναφέρονται άμεσα ή έμμεσα στο ‘’στο κοινό περί δικαίου αίσθημα’’!
Υπό την ασπίδα του Σπάρτακου
Του Σπάρτακου η ασπίδα απλώνεται παντού
και σφιχταγκαλιάζει την ψυχή του λαού,
λαϊκή πολυμορφία, άνθρωποι διαφορετικοί
δε σκύψαν το κεφάλι, ενώθηκαν μαζί.
Των μονομάχων η ἐξέγερσις
ειν’ της σκλαβιάς ἀναίρεσις,
ἐκ Θράκης ηγέτης γενναίος˙
των διωγμένων δούλων ο καπεταναῖος.
Χαίρε, Σπάρτακε!
Φόβητρο των Ρωμαίων.
Χαίρε, Σπάρτακε!
Της λευτεριάς υιός.
Λαός συσπειρωμένος˙ μονιασμένος,
ομόνοια διαχέεται από σένα,
κι ας έπεσες μαχόμενος˙ καθώς ευωδίαζαν οι αμυγδαλιές˙
ἀενάως πρότυπο αντίστασης ἔσει.
Χαίρε, Σπάρτακε!
Της λευτεριάς θιασώτης.
Χαίρε, Σπάρτακε!
Της λευτεριάς παιδί!
………………………………………………………..
Έτη πολλά κύλησαν, πέρασαν…
Οι διωγμοί δε σταμάτησαν ποτέ,
είναι μάλιστα πολύτροποι, αλλιώτικοι˙
για κάποιους όμως˙ δυστυχώς δυσόρατοι.
Σήμερον, σύγχρονοι καίσαρες μας παρουσιάστηκαν,
Με τους διάφορους αυλικούς τους διασκεδάζουν εἰς βάρος του λαού,
τον θεωρούν πληβείο, αφελή, αδύναμο
και νυχθημερόν τον εμπαίζουν.
Άνθρωπε που σε πολεμούν,
άνθρωπε που σ’ εξευτελίζουν,
μην προσκυνάς τους ύπατους˙
μήτε και τους Αυγούστους,
αρνήσου τα αργύρια,
φύγε μακριά απ’ τις πηγές απανθρωπιάς,
δες μέσα απ’ τα μάτια του Σπάρτακου!
Παπανικολάου Ανδρέας
|
Εύθραυστη κοινωνία
Μια κοινωνία γεμάτη λάθος πρότυπα
που αναλώνεται σ’ ανούσια στερεότυπα,
μια κοινωνία που δεν προσκομίζει λύσεις
και περικυκλώνεται από τόσες διακρίσεις.
Στου ονείρου τους ο Φάντασος εισέρχεται.
Τους ποτίζει με αντικείμενα άβια
που συσσωρεύουν εφήμερη ευτυχία στην επιφάνεια
κι εν τέλει ο Φάντασος παρέρχεται…
Άλλοι ψάχνουν διάφορα˙ αλλού.
Πλούτο, δήθεν ευτυχία, φήμη, ψεύτικη μεγαλοσύνη
στα ψηλαφίσματα γυαλιού,
μα αυτά δε μας γεμίζουν μ’ ευφροσύνη.
Παπανικολάου Ανδρέας
|
Δες βαθύτερα
Δεν είναι εύκολη η ηθική νηφαλιότητα,
δεν είναι εύκολο να ζήσεις με λιτότητα,
σ’ έναν κόσμο που χάνει την απλότητα
και διασπά τη συμπαγή ολότητα,
μα ελπίζει στου νεογνού την αγνότητα,
στ’ άσμα τ’ αηδονιού την αδρότητα.
Προσπάθησε, προσπάθησε ν’ αποβάλεις τη ρηχότητα,
μη βυθίζεσαι στην επιφανειακότητα,
ασπάσου το ήθος, τη σεμνότητα,
δεν είναι αδυναμία η ταπεινότητα,
δώσε βάση στην εσωτερικότητα,
αφέσου στην πνευματική οντότητα.
Παπανικολάου Ανδρέας
|
|