Πίστας Γιώργος
Γεννήθηκε στο Ξυλόκαστρο Κορινθίας και σπούδασε Εφαρμοσμένη Πληροφορική στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάζεται σε διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα τα τελευταία 15 χρόνια και έχει συμμετάσχει σε ακαδημαϊκά προγράμματα του Cambridge University και Wharton School σε Αγγλία και Αμερική. Ασχολείται ενεργά με τη δημιουργική γραφή και σπουδάζει θέατρο στο Λονδίνο όπου ζει και εργάζεται τα τελευταία έξι χρόνια.
Ο Γιώργος είναι μέλος του Global Next Generation Program ως μέντορας νέων στελεχών στο χρηματοοικονομικό τομέα. Το 2021 εξέδωσε την πρώτη ποιητική του συλλογή «Εξισώσεις του μυαλού μου». Το 2002 έρχεται στο φως μια διαφορετική συλλογή ψυχολογικής ενδυνάμωσης, οι «Εποχές Ονείρου». Ανέκαθεν είχα μια ροπή στη μαθηματική σκέψη. Έπιανα τον εαυτό μου σε ανύποπτες στιγμές της γρήγορης καθημερινότητας να προσπαθεί να “χωρέσει” σε αποφάσεις, στάσεις, και συμπεριφορές διαφορά μαθηματικά σύμβολα. Μικρή η ζωή, δαιδαλώδης η ψυχή και αν πολλαπλασιάσεις με καρδιά και διαιρέσεις με εμπειρίες, εικόνες και βιώματα το άπειρο έρχεται να σβήσει την κάθε λογική. Κάποιες φορές, αρκεί μια λέξη να ερεθίσει το μυαλό μου και να γίνει απευθείας μια εξίσωση. Μεταβλητές τα στιχάκια μου που ξεπηδούν από τους δικούς μου ερασιτεχνικούς-φιλοσοφικούς αλγόριθμους. Είναι η δίκη μου μαθηματική αλήθεια που δυστυχώς δεν δύναμαι να αποδείξω. Άλλωστε πως την ποίηση μπορώ εγώ να εξηγήσω όποτε θα κρυφτώ πίσω από την ασφάλεια που παρέχει το μαθηματικό αξίωμα. Μαθηματικά είναι η ζωή μας με πολλαπλούς παράγοντες: άνθρωπος, μνήμη, αποξένωση, αξία, ευτυχία, όνειρο, έρωτας, αγάπη, αλλαγή, φυγή, ευτυχία, πόνος, χρόνος, ευατός, λάθη, αύριο, ενοχές και ο άγνωστος –πάντα- Χ… Πάντα παρών να με ταλαιπωρήσει, να με προπονήσει μήπως και με συνετίσει ή και να με φροντίσει. Τη λύση δεν την έχω βρει ακόμα.
Η Μνήμη
Μνήμη,
Πόκερ βαρύ εσύ και το μυαλό σου παίχτες
χαρτιά σε τσόχα πράσινη ορίζουνε τους φταίχτες.
Μνήμη,
Ένα κρυφτό με παιδικές καρδιές σε ανείπωτες κρυψώνες
“Φτου και βγαίνω”, θα σε βρω
ξέρω καλά να ψάχνω.
Μνήμη,
Βάλε αλεύρι και νερό να πλάσουμε αναμνήσεις
και αν λέρωσες την ψυχούλα σου
η μάνα σου γελάει.
Μνήμη,
Ό, τι και αν κάνεις πρώτη θα σε βρει
η μυρωδιά της δόλωμα
σκοπός της το κυνήγι
δε θα της ξεφύγεις με λωτούς
τα πάθη θα ξυπνήσει.
|
Συν/Πλην
Από πολύ μικρός συν/πλην μαθαίνεις να ορίζεις
μετράς τις καραμέλες σου και θες και παραπάνω
μακρύς γιαλός στης νιότης σου το «θέλω»
βότσαλα γυαλιστερά σωρό για να μαζέψεις
γεμάτες οι χούφτες σου και ακόμα παραπάνω.
Πολύ το συν που χαίρεται το πλην σου να μειώνει.
Μα το αερόστατο έγινε βαρύ
και θες τα σύννεφα ν’ αγγίξεις
ξεκίνα τώρα να αφαιρείς
για να προσθέσεις τελικά,
αξία στη ζωή σου.
|
Η Αλήθεια
Κουράστηκα.
Με ακούς;
Με τα δήθεν, τα πρέπει και τα πρόσεχε
με τα φαίνεστε, τα φρόνιμα και σώπασε.
Κουράστηκα.
Με ακούς;
Αρνούμαι τα ψεύδη σας τα άφιλτρα
λέξεις ανούσιες στα μαύρα σας κατάστιχα.
Κουράστηκα.
Με ακούς;
Αποτυχημένη συνταγή στης εξουσίας την λαγνεία
άνθρωποι μικροί για μια τίμια συμφωνία.
Κουράστηκα και δεν ακούς
γιατί είσαι και εσύ μαζί μ’ αυτούς
δίνεις τα χέρια σε κωφούς.
Μυρίζει άσχημα ο ήχος της αλήθειας.
Ακούς;
Πίστας Γιώργος / Λονδίνο
|
|
Έχει διαβαστεί 85 φορές