Σαμαρτζίδης Γιώργος
Γεννήθηκε στη Σωσσάνδρα Αλμωπίας Ν. Πέλλας, από φτωχούς γονείς, αγρότες. Από μικρός είχε έφεση στην ποίηση. Απήγγειλε ποιήματα, διάβαζε και γενικά ασχολείτο με τη λογοτεχνία. Το πρώτο του ποίημα “Η Βροχή” το έγραψε ως φοιτητής ακόμα της Ανώτατης Βιομηχανικής Σχολής Θεσσαλονίκης, στο Οικονομικό Τμήμα.
Από τότε έχει γράψει πέντε (5) ποιητικές συλλογές. Έχει δημοσιεύσει ποιήματά του στον Τοπικό Τύπο. Έχει λάβει μέρος σε Πανελλήνιους Ποιητικούς Διαγωνισμούς με πολύ καλές κριτικές. Έχει παρουσιάσει τα έργα του στην τηλεόραση ΕΤ3, WEST, VERGINA, ΕΡΜΗΣ ΤV, ΠΕΛΛΑ TV και σε δυο τηλεοπτικούς σταθμούς στα Τίρανα και στην Κορυτσά της Αλβανίας και έλαβε μέρος επί 2 χρόνια στην παναλβανική έκθεση βιβλίου στα Τίρανα. Επίσης έχει παρουσιασθεί σε ραδιοφωνικούς σταθμούς παρουσιάζοντας τη λογοτεχνική εκπομπή “Λογοτεχνικό Πανόραμα”. Είναι μέλος του “ΕΥΡΩΒΑΛΚΑΝΙΚΟΥ ΑΣΥΛΟΥ ΠΟΙΗΣΗΣ” με έδρα την Καλλιθέα Πρεσπών Φλώρινας. Είναι μέλος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών Β. Ελλάδος με έδρα τη Θεσσαλονίκη. Έργα του μεταφράζονται και δημοσιεύονται μέσω του Ευρωπαϊκού Ασύλου ποίησης σε πολλές χώρες της Ευρώπης και των Βαλκανίων, όπως στα Αλβανικά, Βουλγάρικα, Σουηδικά κ.α. Τιμήθηκε με δίπλωμα τιμής, από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών Ελλάδος, στην Ολυμπιάδα Λογοτεχνίας που έγινε στη Θεσσαλονίκη το 2004.
Ιδού
Η πρώτη λάμψη της φωτοβολίδας.
Ίσως να ’ναι η πρώτη της καταστροφής.
Ακούγονται σειρήνες, στον αιθέρα.
Ουρλιάζουν οι λυσσασμένοι λύκοι
του πολέμου.
Γεμίζουν σκοτάδια οι γειτονιές.
Είναι οι καπνοί, ο κουρνιαχτός
της συμφοράς που τους συνοδεύει.
Τρέμουν, πεινάνε τα ορφανά της
Οικουμένης.
Στην πλάση χάνονται ψυχές,
κρύφτηκαν για λίγο οι
γυπαετοί.
Αναθερμάνθηκαν τα όνειρα.
Ζεστάθηκαν οι παγωμένες οι αισθήσεις.
Ιδού!
Η πρώτη ηλιαχτίδα της ελπίδας.
Μοσχοβολιά άρωμα Ειρήνης. |
Η ώρα του πολέμου
Η ανάσα μου γίνεται βαριά.
Νιώθω πως σβήνει το χαμόγελό μου.
Σβήνει μεσ’ τη βροχή των γεγονότων.
Η ώρα του πολέμου πλησιάζει.
Σκοντάφτω πάνω στους λογισμούς
των ισχυρών.
Κι αναρωτιέμαι.
Γιατί δεν θέλουν την ειρήνη;
Τρέφουν από πολύ καιρό ένα θηρίο.
Το θηρίο του πολέμου.
Κι εγώ χάνομαι.
Χάνομαι σ’ ένα σκοτεινό λαβύρινθο
σκέψεων.
Ψάχνω για διέξοδο.
Ίσως τη βρω.
Ίσως και οι ισχυροί.
Μα η ώρα του πολέμου πλησιάζει.
|