Σαντά Δήμητρα

Γεννήθηκε στη Λαμία Φθιώτιδας. Εργάζεται και διαμένει στη Θεσ/νίκη. Είναι πτυχιούχος Θεατρολόγος έχοντας αποφοιτήσει από το Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών Α.Π.Θ. Η διπλωματική της διατριβή βασίστηκε εξ’ ολοκλήρου σε αγγλική βιβλιογραφία, με θέμα εμπνευσμένο από το συνολικό συγγραφικό έργο του αμερικανού θεατρικού συγγραφέα Ευγένιου Ο’ Νηλ. Διδάσκει το μάθημα της θεατρολογίας σε ολοήμερα δημοτικά σχολεία. Εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη στη θεατρική ομάδα του Δήμου Αμπελοκήπων του Νομού Θεσσαλονίκης. Το 2005 ανεβάζει με το θεατρικό παιδικό τμήμα του Δήμου μύθους του Αισώπου διασκευασμένους και δραματοποιημένους από την ίδια. Παράλληλα, προσκαλείται ως παρουσιάστρια σε ποικίλες πολιτιστικές εκδηλώσεις , όπως σε παρουσιάσεις βιβλίων και σε εκδηλώσεις της Ε.Λ.Β.Ε. Συμμετέχει σε ποιητικές εκδηλώσεις των «Αργοναυτών» και στις ανθολογίε των εκδόσεων «Υδρόγειος» με δικά της ποιήματα ενώ ταυτόχρονα δημοσιεύει δοκίμια και διηγήματά της στην εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Η ίδια έχει παρουσιάσει άρθρο της στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων της «Ωμέγα τηλεόρασης». Εκτός από την συγγραφή ποίησης τόσο στην αγγλική όσο και στην ελληνική γλώσσα, μεγάλη της αγάπη είναι και η συγγραφή παραμυθιών γεγονός που προήλθε από την ενασχόληση της με τα παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας. Αγαπημένες της ενασχολήσεις η φωτογραφία, η ζωγραφική και το διαδίκτυο και εν γένει η επικοινωνία και η καλλιτεχνική έκφραση που προάγει τον πολιτισμό και την τέχνη.

Ωδή της Ειρήνης

Από τις θάλασσες του κόσμου
και τους ωκεανούς,
πολέμου σήμαντρα ήχησαν.
Τα μάτια των λαών σιώπησαν
και μάτωσαν χιλιάδων οι καρδιές.
΄Ερημα σπίτια, άδειες δημοσιές
σπαραχτικές κραυγές.
Ωδή οδύνης
σ’ Ανατολή και Δύση
στις γωνιές του κόσμου.
Εκεί...
στης αβύσσου την άκρη.
Και αίφνης....
ανάμεσα στους σπαραγμούς
στις ιαχές του Άρη,
στις οιμωγές και τους κλαυθμούς
κλώνος ελιάς ξεπήδησε
και ένα φτερούγισμα
φώτισε την καρδιά του ανθρώπου.
Ήταν ειρήνης δώρο
το κάλεσμα στης γης τους γόνους
ν’ ανοίξουν την αγκάλη τους στο αύριο
που μόνο ανθούς αδελφότητας κι αγάπης
απλόχερα σκορπά.
Και ο ποιητής
ήταν εκεί. Τραγούδια της ειρήνης
με το στίχο του να υφαίνει,
σε τόπους κοντινούς
πολυπόθητους και αλαργινούς.
Μέσα στα στήθια των παιδιών
ομόνοια να σπέρνει
κι αγάπη αληθινή.
Και μέσα στους αιθέρες,
ένας Αίολος θεός με ποιητική ρομφαία
την οικουμένη όλη να προστάζει:
Παύσατε πυρ!