Σκιαθίτης Ιωάννης
Ο Ιωάννης Σκιαθίτης ζει και εργάζεται στην Ιστιαία της Εύβοιας. Είναι απόφοιτος του τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Πάντειου Πανεπιστημίου και είναι κάτοχος δύο Μεταπτυχιακών τίτλων. Γνωρίζει την Γερμανική γλώσσα και χειρίζεται σε πολλά προγράμματα τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Είναι ενταγμένος στο Μητρώο κύριου διδακτικού προσωπικού της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης, Πιστοποιημένος Εκπαιδευτής Θεωρητικού & Πρακτικού μέρους στο Μητρώο ΕΚΕΠΙΣ και Μέλος της ΕΠΥ (Ελληνική Εταιρεία Επιστημόνων Ηλεκτρονικών Υπολογιστών).
Δίδαξε στα ΤΕΙ Χαλκίδας ως ωρομίσθιος συνεργάτης Πληροφορική με ωριαία απασχόληση. Δίδαξε πληροφορική στην Δ/βαθμια Εκπαίδευση. Δίδαξε στο Π.Δ.Σ. του ΤΕΕ Ιστιαίας. Δίδαξε σε ΙΕΚ, ΤΕΕ. Δίδαξε σε ΚΕΚ.
Συγγραφική δραστηριότητα: Η Δημοτική Κοινωφελής Επιχείρησης Ιστιαίας (Δ.Η.Κ.Ε.Ι.) ως εργαλείο τοπικής ανάπτυξης. Η συμβολή της και οι δυνατότητες της στην ανάπτυξη του τοπικού πολιτιστικού προϊόντος. (Μεταπτυχιακή διατριβή).
Συμμετείχα στην σύνταξη των Οδηγών Κατάρτισης του Ο.Ε.Ε.Κ. του τομέα «Χρηματοπιστωτικών & Διοικητικών Υπηρεσιών» της ειδικότητας «Υπεύθυνος διαχείρισης αποθεμάτων & προμηθειών». Επίσης, έχω δημοσιεύσει άρθρα μου σε διάφορα επιστημονικά περιοδικά, όπως: Παρεμβάσεις Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Σοσιαλιστική θεωρία και πράξη, Παλμός Βόρειας Εύβοιας κα.
Κάθε μέρα
Ο θεός άνοιξε την μέρα, για να φέρει το φως, την χαρά
Εκείνη έδειξε αυθόρμητα τα κάλλη της
Φύσηξε αγέρας καθαρός, απαλός για να την δροσίσει
Ο χρόνος σταθερά και αδυσώπητα την καταβροχθίζει
Ανελέητος, ελεεινός
Δεν συνχωρεί, δεν συμπονεί ψυχές, δρώμενα, πράγματα
Ευχή και κατάρα
Ο κόσμος στέκεται ανήμπορος,
ο χώρος και ο χρόνος κριτής του
Οι άνθρωποι υποτακτικοί, ανήμποροι να νιώσουν,
να βιώσουν, να ζήσουν
Οι θεοί καλά τα κατάφεραν έδωσαν ελπίδα και λήθη
Καταδικάζοντας για πάντα τους ανθρώπους στο ψέμα,
την αναλήθεια, την ματαιότητα
Υπερόπτες για να γελούν μαζί τους
Οι άνθρωποι δέσμιοι τους, ανίκανοι να επαναστατήσουν
Τιτάνες, θεοί, άνθρωποι αέναος κύκλος
Λόγος, φως, χάος
Γιάννης Σκιαθίτης
|
Ο Υφαντής
Ότι μας λάχει να συμβεί
Από πριν να έχει γραφτεί
Σε υφαντό βαρύ να είναι κεντημένο
Αν ο υφαντής σηκώθηκε με κέφια
Με χρώματα ζωηρά, χαρούμενα
Θα είναι τυπωμένο, σε όλες του
Τις λεπτομέρειες προσεγμένο
Τα σχέδια του όμορφα, με λεπτές
Γραμμές απ τον αργαλειό βγαλμένο
Ακόμα καλυτέρα και αν σου τύχει
Υφαντής, μουσουργός, τραγουδοποιός
Τότε θα είναι με την ψυχή του
Χιλιοτραγουδισμένο, σαν το κομποσκοίνι
Με προσευχές πλεγμένο
Και εάν σου τύχει και πέσεις σε υφαντή
Ξάγρυπνο, ταλαιπωρημένο
Τότε να εύχεσαι το υφαντό
Να μην σου ταιριάζει, γιατί στενάχωρο
Θα είναι πάντα φορεμένο
Θα ποθείς να ξαναγεννηθείς
Μπροστά του να σταθείς με ποια σχέδια
Και χρώματα, να του πεις, που θέλεις να ντυθείς
Γιατί διαφορετικά από το πεπρωμένο σου
θα ψάχνεις να κρυφτείς
Γιάννης Σκιαθίτης
|
Σελάνα
Ως όνομα σήμερα να έχει σωθεί
Έλενα, Ελένη στην δημοτική
Σελήνη στα αρχαία ελληνικά
Σέλανα στα μακρινά δωρικά
Αθέατη πάντα από την μια μεριά
Κύκλους να κάνει να γεμίζει
τον χρόνο σταθερά να μετρά
Ολόγεμη λαμπερή, πορφυρή
όταν ο κύκλος της ολοκληρωθεί
Την νύχτα να κυβέρνα ως θεά
και την μέρα να κρύβεται στου
αδελφού* της την ζεστή αγκαλιά
Στο γιόμα της επάνω νερά να κινεί
αίνιγμα, φιλοσόφους** να αυτοκτονεί
Πολέμους, Τροίες να πυρπολεί
οι απόγονοι της αιώνιες πόλεις,
αυτοκρατορίες να δημιουργεί***
Η δύναμη της μαγική, ανθρώπους
να εκστασιάζει, να παραλογιάζει
Δρυΐδες σε κύκλους να καλεί
με ξόρκια δαίμονες να δελεάζει
συμφορές να φέρνει, να προκαλεί
Πάντα να υμνείται, ποίηση, τραγούδι
με χίλια λόγια να έχει ειπωθεί
Για τον άνθρωπο από καταβολής
κόσμου ως όριο**** να έχει τεθεί
Όπως πάντα θελκτική μα και
σκοτεινή, αυτοκαταστροφική
Γιάννης Σκιαθίτης
*Ήλιος
**Αριστοτέλης η μια από τις τρεις εκδοχές θανάτου
***Αινείας
****να περάσει τα γήινα όρια
|
|
Έχει διαβαστεί 201 φορές