Σταύρου Αγγελική
Η Αγγελική Σταύρου γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Εργάζεται στον Ιδιωτικό Τομέα και έχει σπουδάσει Διεθνείς Σχέσεις. Μιλάει τρεις ξένες γλώσσες. Είναι παντρεμένη και μητέρα δυο αγοριών.
Το 2022 συμμετείχε στη συλλογική έκδοση διηγημάτων «Η επόμενη μέρα» (εκδόσεις Πηγή) και στη συλλογική έκδοση ποιημάτων και διηγημάτων «Ξεθωριασμένες Πεταλούδες» (εκδόσεις Αλάτι). Ποιήματα αλλά και διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά (Λογοτεχνικό Περιοδικό Κεφαλονιάς -Εκδόσεις Κέφαλος, ηλεκτρονικό περιοδικό Fractal).
Μη λυπάσαι
Μη λυπάσαι,
για τα γκρίζα σύννεφα στον ουρανό…
Για τα όχι που έγιναν ναι και για τα ναι που έγιναν όχι…
Μη λυπάσαι,
για ό,τι δεν τόλμησες,
για ό,τι μπορούσες να πετύχεις,
μα στο τέλος δεν κατάφερες…
Μη λυπάσαι,
για όλα όσα έμειναν πίσω στο χρόνο,
για τις σοφές κουβέντες που αψήφησες…
Μη λυπάσαι,
για την αγάπη που δεν τίμησες,
για τις συγνώμες που δεν ψιθύρισες…
Μη λυπάσαι,
για τις λερωμένες σκέψεις,
για τις καλημέρες που απέφυγες να πεις…
Να λυπάσαι για το μέλλον,
για το χρόνο που λιγοστεύει όλο και πιο πολύ…
Σε λίγο δεν θα είναι αρκετός για να επανορθώσεις…
Σταύρου Αγγελική
|
Ποτέ δεν θα ξεχάσω
Ποτέ δεν θα ξεχάσω,
αυτό το τελευταίο βράδυ…
Ψυχρό, θλιμμένο, νεκρικό…
Ένα κερί με άρρωστη φλόγα,
ένα φεγγάρι δειλό, κρυμμένο στα σύννεφα…
Πέντε κουβέντες χωρίς χρώμα,
Λόγια βιαστικά, βλέμματα της ντροπής.
Ποτέ δεν θα ξεχάσω,
το αντίο της ενοχής, το αντίο της φυγής…
Λύτρωση και σπαραγμός μαζί…
Ποτέ δεν θα ξεχάσω,
τα δάκρυα και τα γιατί…
Παρακάλια χωρίς νόημα,
αστραπές δίχως βροντή…
Χρόνια χαμένα, νιάτα ξοδεμένα,
λάθη ασυγχώρητα…
Ποτέ δεν θα ξεχάσω,
αυτό το επόμενο πρωί,
που τελικά δεν άφησα να ξημερώσει.
Σταύρου Αγγελική
|
Το τέλος
Προσπαθώ ν’ αποφύγω το ψέμα σου
Προσπαθώ να ξεχάσω τα λάθη μου
Σιωπηλά συνεχίζω…
Κλαίω μα δε δακρύζω
Πετάω δίχως δυνατά φτερά
Δεν έχω δύναμη, μα κοιτάω ψηλά…
Δε θ’ αντέξω να μοιραστώ όλο το φως της μέρας μαζί σου
Στις πρώτες στάλες της βροχής, τα φτερά μου θα λειώσουν
Δε θα ζήσω πολύ για να δω το ουράνιο τόξο
Φίλα με όσο υπάρχει χρόνος
Φίλα με γιατί το τέλος κοντοζυγώνει…
Σταύρου Αγγελική
|
|
Έχει διαβαστεί 126 φορές