Τσέλιου Ελπινίκη
Ονομάζομαι Τσέλιου Ελπινίκη και κατάγομαι από την Καρδίτσα. Γεννήθηκα το 1979 και από πολύ μικρή μου άρεσε να εκφράζομαι μέσω της ποίησης. Σπούδασα Λογιστική και στην πορεία παντρεύτηκα και απέκτησα τρία υπέροχα παιδιά. Θεωρώ την ποίηση σαν το καταφύγιό μου στις περιστάσεις της ζωής.
Αλλαγές
Καιρός για αλλαγές...
Αυτό που αρέσει στις ψυχές
Αυτό που θέλουμε βαθειά
Μα το κρύβουμε καλά
Αξίζει να το φέρουμε στην επιφάνεια πια...
Το χρωστάμε ο καθένας μας ξεχωριστά.
Καιρός να σεβαστούμε την καρδιά
Που φωνάζει δυνατά
Μα δεν ακούγεται μιλιά.
Τσέλιου Ελπινίκη
|
Η γλώσσα των άστρων
Κοιτά ψηλά στον ουρανό και κάθε μέρα ελπίζει
τ’ αγόρι των ονείρων της να την αναζητήσει.
Κοιτά ψηλά στον ουρανό και κάθε βράδυ κλαίει
κι όταν το Άστρο πια περνά, αυτή με δάκρυα λέει..
«Γιατί αχάριστη ζωή με πόνους με γεμίζεις
κι όλα τα βάσανα της γης έμενα μου χαρίζεις
γιατί αγάπη σαν ζητώ, κοιτάς με ειρωνεία
λες και γεννήθηκα φτωχή ς αυτή την κοινωνία;
Κανείς ποτέ δε νοιάστηκε τι κάνω και που πάω
κανείς ποτέ δε ρώτησε αν ξέρω ν’ αγαπώ...
όλοι περνούσαν κι έφευγαν, με κοίταζαν με οίκτο
κι έλεγαν δεν έχει αξία πια, κολλήστε την στον τοίχο».
Κι όταν τ’ αστέρια την κοιτούν
αρχίζουνε να κλαίνε
και με παράπονο πικρό, αρχίζουνε να λένε..
«Μην απελπίζεσαι ποτέ
ποτέ σου μην λυγίζεις
αυτό που θέλουνε αυτοί , ποτέ μην το δωρίζεις
ελπίδα υπάρχει στη ζωή, όπως κι αισιοδοξία
χωρίς αυτές και την στοργή, χάνεται πια η αξία.
Τι νόημα να ζεις μετά, αφού στερέψει η ελπίδα
και μες στο αίμα που κυλά, δεν αφήσει ούτε ρανίδα;»
Τσέλιου Ελπινίκη
|
Στιγμές
Υπάρχουν στιγμές μες στη ζωή
Που κάτι αναζητούμε
Μα ψάχνουμε τις πιο πολλές φορές
Σε λάθος μέρος να το βρούμε...
Υπάρχουν στιγμές που κυριαρχεί
Η απόλυτη μοναξιά
Κι η ψυχή μας γεμάτη ερημιά
Άνθρωποι πολλοί τριγύρω
Μα κανείς στ’ αλήθεια εκεί
Να γεμίσει της καρδιάς σου το κομμάτι...
Τσέλιου Ελπινίκη
|
|
Έχει διαβαστεί 233 φορές