Ζγούρης Γεράσιμος
Ο Γεράσιμος Ζγούρης γεννήθηκε στη Μοσχόπολη Κορυτσάς και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Τα πρώτα του γράμματα έμαθε στην Πάργα και τις άλλες του σπουδές τελείωσε στα Γιάννενα.
Η ποίηση και το δημοτικό τραγούδι ξεκίνησε από τον παππού του. Μέλη της οικογένειας γράφουν ποίηση κι αυτή η ψυχική ανάγκη ρέει στο αίμα της οικογένειας Ζγουρή.
Η νύχτα του έρωτα
Τραγουδάει απόψε η νύχτα,
χαμογελάνε γλυκά οι αγγέλοι,
λάμπει σαν νεράιδα το φεγγάρι
και θυμό δεν έχει πια ο αέρας.
Ήρεμη είναι η θάλασσα,
ο έρωτας με τα σύννεφα πλαγιάζει,
πέφτουν με μαγεία τα φύλλα των δέντρων,
το χώμα σφιχτά τ’ αγκαλιάζει.
Γλυκιά είναι απόψε η νύχτα,
για μια αγάπη γεμάτη φωτιά
πέφτουν τ’ αστέρια μ’ ευχές ,
για έναν έρωτα, γεμάτο φιλιά. |
Παράδεισος
Χορεύω στους δρόμους,
ντυμένος στα άσπρα,
κανείς δε με βλέπει,
μονάχα τα άστρα. Χαμογελάω μονάχα,
μακριά από πίκρες,
η καρδιά μου μεγάλη
σαν τις ατέλειωτες νύχτες.
Χορεύω, πετάω,
μα πλέον τι είμαι;
Στα πουλιά μιλάω,
στον παράδεισο είμαι. |
Μια διαφορετική γυναίκα
Σταγόνες βροχής είναι τα δάκρυά σου,
στα φύλλα των δέντρων κυλάς και εσύ.
Όταν βρέχει και κλαίει η φύση,
μαζί με αυτήν κλαις κι εσύ.
Ντροπαλή είσαι, μια διαφορετική γυναίκα. Σε λένε σεμνή από άλλη εποχή,
αυτή η εποχή δεν είναι για σένα,
γυναίκες όπως εσύ, έχουν χαθεί.
Στα δάκρυά σου κρέμομαι κι εγώ,
στα δικά σου μάτια βλέπω τη ζωή,
άλλαξε παρέες, κάθησε μ’ αγγέλους,
γιατί κι εσύ ένας άγγελος είσαι στη γη.
|
Σ’ αγαπώ
Με δυο λέξεις θα σου τα πω όλα,
με μια ανάσα ζεστή που τρεμοπαίζει.
Με μια καρδιά κομμένη στα δυο,
για το πρόσωπό σου θα γράψω βιβλίο.
Σ’ αγαπώ!
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να βγούνε οι λέξεις;
Η σιωπή μου σαν αμαρτία με βαραίνει.
Ας αποκτήσω τη δύναμη να ανοίξω το στόμα
και με την ψυχή μου γράμματα θα πλέξω.
|