Γιατί μια ποιήτρια ή ένας ποιητής ή ένας λογοτέχνης εκδίδει βιβλίο;
Η έκδοση ενός βιβλίου, δεν είναι θέμα οικονομικό αλλά φιλοσοφικό. Ποιά είμαι; ποιός είμαι; γιατί γράφω και τι θέλω να κάνω με τη γραφή μου; σε ποιόν ή ποιούς απευθύνομαι και γιατί; Ποια μηνύματα θέλω να στείλω στους συνανθρώπους μου; Γράφω για μια μόνο φορά για την «τιμή των όπλων» κι επειδή έτσι μου αρέσει ή είμαι αποφασισμένος να συνεχίσω επειδή η γραφή με εκφράζει και με ηρεμεί; Ποιος είναι ο σκοπός μου από την διάθεση των βιβλίων αλλά και που θα τα διαθέσω; Ο σκοπός μου είναι να κερδίσω χρήματα ή να βγάλω από τα βάθη της ψυχής μου και τα φυλλοκάρδια της καρδιάς μου τα συναισθήματά μου, τις εμπειρίες και την φιλοσοφία μου; Τα παραπάνω είναι μόνο μερικά από τα ερωτήματα στα οποία θα πρέπει να απαντήσετε στον εαυτό σας πριν ακόμη σκεφτείτε να προχωρήσετε σε έκδοση βιβλίου. Συμβουλευτείτε μας info@idrogios.gr
Αν μετά τις απαντήσεις σας στα παραπάνω ερωτήματα η απόφασής σας είναι να προχωρήσετε τότε θα εξετάσετε το οικονομικό θέμα και το θέμα της διάθεσής τους. Οι καιροί άλλαξαν. Ό,τι γνωρίζατε για την πώληση των βιβλίων δεν υπάρχει πια και δεν θα επιστρέψει. Αν θέλετε να εξασφαλίσετε την πώληση των βιβλίων σας θα πρέπει να έχετε ή να δημιουργήσετε τις προϋποθέσεις για την αναγνωρισιμότητά σας και να εφαρμόσετε με έναν καλό εκδότη ένα προσωπικό πρόγραμμα. Με δωρεάν υποσχέσεις δεν γίνεται τίποτα.
Νίκος Κανελλόπουλος - Στις Προσταγές της Μοίρας
Εκδοτικός Οίκος «Υδρόγειος»
πρόλογος
του Πέτρου Μπέσπαρη,
από το βιβλίο (ποιητική συλλογή), του Νίκου Κανελλόπουλου
«Στις προσταγές της μοίρας» εκδόσεις «Υδρόγειος» 2019
Ένα ευχάριστο και απρόσμενο ξάφνιασμα η συλλογή του Νίκου Κανελλόπουλου. Από την πρώτη στιγμή που άρχισα να διαβάζω τα στιχουργήματά του, με συνεπήραν και με σκλάβωσαν. Όταν τα διάβασα όλα, ζήτησα να γνωρίσω ποιος είναι αυτός που τα έγραψε. Να μάθω για τη ζωή του, τα σχολεία που έβγαλε, τα διαβάσματά του. Και έμαθα. Μέσα από ένα λιτό βιογραφικό του είδα τον Άνθρωπο Ν. Κανελλόπουλο. Σχολείο μέχρι την Α΄ Γυμνασίου. Ίσως καλύτερα έτσι. Αν μάθαινε πολλά γράμματα, ίσως δε θα έγραφε τόσο ωραίους στίχους. Δε θα ζούσε τη ζωή που έζησε μέχρι σήμερα, δε θα ζυμώνονταν με τον πόνο, με τη φτώχεια που την είχε προίκα από γεννησιμιού του, με το κυνήγι της δουλειάς από μικρή ηλικία, με την προσπάθειά του να επιβιώσει. Πρώτα το εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας στο Λαύριο και ύστερα η ξενιτιά, οι φάμπρικες της Γερμανίας, που μόνο όσοι έζησαν τη Γερμανία εκείνα τα χρόνια της ανασυγκρότησής της, γνωρίζουν πόσο πόνεσαν που αναγκάστηκαν να βοηθήσουν τους χθεσινούς σφαγείς και ολετήρες της δικής τους χώρας.
Ο Ν. Κανελλόπουλος, αν και μικρός τα χρόνια της Κατοχής, γεννήθηκε το 1942, βίωσε πάνω στο κορμάκι του της συνέπειές της. Πείνα, φτώχεια, εγκατάλειψη, αγώνας για επιβίωση. Μια ζωή σκληρή και μια μοίρα που του στάθηκε αδυσώπητη. Μπορεί να μην πήγε σχολείο, όμως απέκτησε μια κοινωνική μόρφωση, που με τα χρόνια μέστωσε και μας έδωσε τους στίχους του, τα ποιήματά του, τολμώ να πω, που διαβάζοντάς τα σήμερα εμείς που μεγαλώσαμε με το λαϊκό τραγούδι, με στίχους που γράψανε οι μεγάλοι του
είδους Θ. Δερβενιώτης, Κ. Βίρβος, Β. Τσιτσάνης, Ευτ. Παπαγιαννοπούλου, και οι νεότεροι Λ. Παπαδόπουλος, Λ. Χαψιάδης, Μ. Ελευθερίου και άλλοι, και που τραγουδήθηκαν από τραγουδιστές όπως ο Σ. Καζαντζίδης, η Μαρινέλλα, η Μπέλλου, ο Περπινιάδης, ο Γαβαλάς και άλλοι, νιώθουμε να ξαναζούμε μέρες της δεκαετίας του πενήντα και ύστερα. Τότε που το λαϊκό τραγούδι ήταν στα χείλη σχεδόν όλων των Ελλήνων, γιατί μιλούσε για τη φτώχεια, τον κατατρεγμό και τις εξορίες ενός μεγάλου κομματιού του ελληνικού λαού, την ξενιτιά, τον έρωτα, την αγάπη, τον θάνατο και όλους τους καημούς και τα βάσανα του λαού μας που βγήκε μέσα από την Κατοχή, την Αντίσταση και έναν Εμφύλιο.
Αυτά ακριβώς τα βάσανα τραγουδά και ο Ν. Κανελλόπουλος, αλλά πάντα με τον δικό του προσωπικό ύφος, στην πρώτη συλλογή των στιχουργημάτων του. Οι στίχοι του Ν. Κανελλόπουλου είναι πηγαίοι. Δεν υπάρχει καμιά προσπάθεια για να πετύχει την ομοιοκαταληξία. Νομίζεις πως οι λέξεις, οι καίριες και γεμάτες νόημα, έρχονται από μόνες τους και κουμπώνουν με τις άλλες όχι μόνο ομοιοκαταληκτικά, αλλά, κυρίως, νοηματικά έτσι που να δίνεται αυτή η εικόνα και η ατμόσφαιρα που θέλει ο στιχουργός στο τραγούδι του.
Ο Ν. Κανελλόπουλος είναι καλός χειριστής της γλώσσας μας και ας μην έχει βγάλει Πανεπιστήμιο˙πόσο αυθόρμητα, πηγαία, αλλά και με πόση μαεστρία μπορεί να μιλήσει αυτός που έχει σπουδάσει τη ζωή, αλλά και πόσο αγαπά το
λαϊκό τραγούδι, μέσα από το οποίο θέλει να εκφραστεί, να επικοινωνήσει με τους ανθρώπους, που έχουν τους ίδιους προβληματισμούς και τις ίδιες εμπειρίες της ζωής με κείνον. Και αυτοί δεν είναι λίγοι. Οι στίχοι του αποπνέουν αλήθεια, αρχοντιά, μια ανωτερότητα ψυχής και συναισθημά-
των. Βέβαια τα περισσότερα ποιήματα είναι ερωτικά, αλλά δε λείπουν τα κοινωνικά και τα πολιτικά. Βάλσαμο στις καρδιές των ερωτευμένων και των αδικημένων. Πιστεύω πως ο αναγνώστης, αυτό που πρώτα θα του ευχηθεί, αφού τον ευχαριστήσει για τη χαρά που του πρόσφερε να τα διαβάσει και να τα χαρεί, είναι η δημοσίευση της συλλογής αυτής να γίνει αφορμή να τα διαβάσουν και κάποιοι συνθέτες και γρήγορα να γίνουν τραγούδια. Είναι κάτι που το αξίζει ο Ν. Κανελλόπουλος και οι ωραίοι και εκφραστικοί στίχοι του.
